Wysokość
t. 2-10
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W t. 2 i 10 dodajemy bemole ostrzegawcze przed as. Uzupełnienie wprowadzono już w Wn2 i późniejszych Wn oraz w Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||
t. 3-4
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Przed g w 2.połowie t. 3 A (→Wf→Wn1→Wn2→Wn3) ma powtórzony z 1. połowy taktu. Podobnie powtórzony jest przed fis w 2. połowie t. 4. Niepotrzebne znaki usunięto w Wn4 (→Wn5). W analogicznych t. 11-12 i 43-44 znaków tych nie ma w żadnym ze źródeł. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
|||
t. 4-13
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1 w t. 4 i 12 oraz es w t. 5 i 13. Trzy pierwsze dodano już w Wn i Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||
t. 6-14
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Na początku t. 6 i 14 dodajemy ostrzegawczy przed ges1. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W tekście głównym podajemy ces1 według A (→Wf→Wa2→Wa3). Podobny postęp harmoniczny występuje wielokrotnie w utworach Chopina, np. w Etiudzie Es nr 11, t. 23-25, tak więc nie ma powodu, by podejrzewać tu przeoczenie przez Chopina. Jednak w Wn (i Wa4) dodano przed tym ces1, zmieniając je na c1. Uzupełnienie brakujących znaków chromatycznych stanowiło w Wn podstawowy składnik adiustacji, nie zawsze przy tym trafnie rozszyfrowano intencję Chopina (por. np. Etiudy C nr 1, t. 46, a nr 2, t. 7, As nr 10, t. 23 i 35). Podobnej zmiany ces1 na c1 dokonano w zakończeniu Nokturnu b op. 9 nr 1, wydanego nieco wcześniej w tej samej firmie (11. ósemka w t. 83), zmiana ta, w oczywisty sposób błędna, ilustruje schematyczne podejście adiustatora tego wydania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |