Artykulacja, akcenty, widełki
|
t. 72
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
|||||||||
|
t. 73-74
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Dwa akcenty długie w Wf (→Wn1→Wn1a) zostały z pewnością dodane przez Chopina. Potwierdzają one sposób, w jaki kompozytor rozumiał znaki wpisane przy pierwszym pojawieniu się tej frazy (t. 69-70). Wszystkie późniejsze wersje są niewątpliwie wynikiem niedokładności lub adiustacji. Proponujemy uzupełnienie akcentu w 2. połowie t. 74, gdyż wydaje się mało prawdopodobne, by Chopinowi mogło zależeć na odmiennym wykonaniu ostatniego motywu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 75-76
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Widoczne w A akcenty długie odczytano w Wf, kierując się tylko ich wielkością, jako znak kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||
|
t. 79-80
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Wszystkie oznaczenia artykulacji i akcenty w t. 79-84 zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Zwraca jednak uwagę, że łuki wprowadzono w całym czterotakcie, ale akcenty pojawiają się tylko w t. 79-80. Nie jest jasne, czy jest to wynik nieuwagi (Chopina lub sztycharza), czy świadoma decyzja kompozytora, co zresztą też nie musi oznaczać zmiany sposobu wykonania, gdyż akcenty w t. 79-80 można interpretować jako wzorzec obowiązujący do końca t. 82. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 83-84
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
i akcent w 
