A - Autograf
| Data: | IX 1832-III 1833 |
| Tytuł: | Etude Nro 12 |
| Dedykacja: | Brak |
Autograf-czystopis przeznaczony na podkład dla pierwszego wydania francuskiego. Tworzy jedną całość z autografem poprzedniej Etiudy Es nr 11. W momencie powstania stanowił część łącznego autografu, obejmującego sześć kolejnych Etiud, od numeru 7 począwszy – patrz charakterystyka A Etiudy C nr 7, gdzie pokrótce omówiona jest także kwestia datowania tego rękopisu.
Podobnie jak w Etiudzie Es nr 11, znaki sztycharskie są bardzo słabo widoczne. Wyblakłe ślady kolejnych liczb parzystych można wszakże dostrzec na wszystkich stronach rękopisu nawet na fotografiach.
A zawiera wersję Etiudy bliską ostatecznej, jedynie kilka szczegółów Chopin zmienił następnie w korektach Wf: tempo metronomiczne, wewnętrzną nutę akordu na początku t. 15, rytm w t. 27, 30 i 32, oktawę w t. 34, nutę basową w t. 41. Znajdujemy w nim liczne i szczegółowe oznaczenia wykonawcze, choć nie zawsze precyzyjnie zanotowane, prawdopodobnie ze względu na pośpiech. Zwraca natomiast uwagę niewielka liczba palcowań i całkowity brak pedalizacji. O pospiesznym zapisywaniu Etiudy świadczą także liczne "haczyki" na dole laseczek nutowych, kasowników, rzadziej kresek taktowych (por. charakterystykę autografu Mazurka C op. 24 nr 2). Także niektóre niedokładności w notacji znaków chromatycznych (np. t. 52-65), a nawet błędy, jak przeoczenie 
i 
w t. 75, można położyć na karb pośpiechu.
| Oryginał w: | Stiftelsen Musikkulturens Främjande, kolekcja Rudolpha Nydahla, Sztokholm |
| Sygnatura: | MMS 400 |
