Rytm
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Oznaczenie metrum podajemy według KLI i Ao. Wprawdzie Wf (→Wn,Wa) ma kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: 4/4 czy 2/2 |
|||||
|
t. 1-8
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Ćwierćnuty w t. 1-2 i 5-8 stanowią w Ao istotną zmianę koncepcji zarówno w zakresie problematyki technicznej Etiudy, jak i jej obrazu dźwiękowego (por. charakterystykę Ao). Ponieważ wersja ta nie występuje w żadnym ze źródeł związanych z publikacją utworu – ani KLI, ani Wf (→Wn,Wa) – wydaje się, że przedłużona artykulacja akompaniujących dwudźwięków pojawiła się tylko jako faza przejściowa w procesie kształtowania się tekstu Etiudy, albo – co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne – jako jednorazowy, okolicznościowy pomysł. Patrz też uwaga do t. 3-4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu |
|||||
|
t. 3-4
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu |
|||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Poprawki rytmu wpisane w Wfkor potwierdzają, że ćwierćnuty w KLI i Ao to wersja pierwotna, zmieniona przez Chopina we wszystkich trzech analogicznych miejscach (jeszcze w t. 12 i 39). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Autentyczność przetrzymania h jest poświadczona w sposób niewątpliwy tylko w Ao (tylko w tym takcie – por. t. 12 i 39). Łuki występujące w części pierwszych wydań są adiustacją albo prawdopodobnie (Wn), albo na pewno (Wa4, przypuszczalnie pod wpływem Wn). Dowolnie dodawane, rzekomo brakujące łuki w miejscach, w których nie wszystkie składniki dwudźwięków lub akordów są połączone (przetrzymane) łukami, spotykamy wielokrotnie w pierwodrukach utworów Chopina. Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję Wf (→Wa2→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
, trudno jednak przypuścić, że zmiany metrum dokonano celowo, skoro w 
nie użyto w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy cis nr 4, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.
