Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuty w KLI

!!!   miniat: t. 19, tylko dolna, ścieśnione.   Tu pusta klisza (prawdopodobnie)

Ósemki i pauzy w AoWf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU t. 19, 21-24 (do połowy), OPRÓCZ ostatniego akordu t. 22, który jest w innej adnotacji (na miniaturze nuty na początku t. 19 w wersji TGTU)

..

Ćwierćnuty l.r. w KLI w t. 19 i 21-24 są bez wątpienia pierwotną wersją – w Wfkor Chopin zastąpił większość z nich ósemkami z pauzami (oprócz 2. połowy t. 24). Późniejszą wersję (oprócz ostatniego akordu w t. 22), ma też Ao, co może sugerować wahanie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.19, bez palcowań i dynamiki, tylko górna 5-linia.    TU=!!!!TGTU!!!! (same 16-ki), bez ostatnich uderzeń w każdym takcie (jeśli dobrze myślę, to na kliszy będą tylko chorągiewki na 2 w każdym z tych taktów (w 19-22 podnieść je o 8); te na 1 i 3 są albo w ESTU, albo w innych adnotacjach, te na 4 też)

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę (bez ostatnich akordów w t. 19-23 czyli chyba pusta klisza)

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). Ostatnie akordy w t. 19, 21 i 23 omówione są osobno ze względu na różnice w liczbie dźwięków, a w t. 20 i 22 – ze względu na powiązanie z akcentami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ósemka i ćwierćnuta w KLI

!!!   miniat: ostatnia miara t. 20 i 22 (z numerami taktów), tylko dolna 5-linia. Tekst wysokościowy TGTU.    Tu ósemka 20 i ćwierć 22

Dwie ćwierćnuty w Ao

Dwie ósemki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU

..

Ostatnie akordy l.r. w t. 20 i 22 mają w Ao wartość ćwierćnuty, co tworzy rodzaj akcentu rytmiczno-artykulacyjnego. Zbieżność z pierwotną wartością rytmiczną akordu w t. 22 jest przy tym przypadkowa, gdyż w wersji pierwotnej nie występuje zróżnicowanie wartości w ramach taktu. W wersji przeznaczonej do publikacji Chopin znacznie zredukował liczbę tego rodzaju różnic w partii l.r. (nie mówiąc już o dolnym głosie pr.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 20, tylko górna 5-linia.    Tu TGTU=chorągiewki

Ćwierćnuty w Ao

!!!!    pusta klisza

..

Ćwierćnuty dolnego głosu pr.r., pojawiające się – zgodnie z panującym w tych taktach schematem – w Ao na końcu t. 20 i 22, są tam dodatkowo podkreślone akcentami. W autografie tym ćwierćnuty występują w tych miejscach także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 25

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuta w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: ta miara taktu, tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza = TGTU

Ósemka w Ao

!!!    z pauzą (bez kropki staccato)

..

Trudno stwierdzić, czym kierował się Chopin, zapisując w Ao oktawę e-e1 jako ósemkę. W wersji przeznaczonej do druku powrócił do pierwotnej wartości ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina