mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 28

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed oktawą G-g. Uzupełnienia dokonano także w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez łuku w KLI, Ao i Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: 1. miara, ścieśniona, tylko dolna 5-linia.   Tu puste

Łuk w Wn i Wa4

!!!   TGTU
..

Chopin nie oznaczył w Wf (→Wa2→Wa3) dokończenia łuku, którego początek w t. 28 sam wpisał w Wfkor (→Wf→Wn,Wa). Dodajemy jedyne możliwe w tej sytuacji uzupełnienie, zgodnie zresztą z dokończeniem łuku wprowadzonym w Wn (i Wa4). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Cała nuta w KLI

!!!   miniat:  cały takt, tylko dolna 5-linia.    Tu cała nuta i nic więcej

Wersja Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU: ósemka (bez bemoli - górny jest w ESTU, dolny ma osobną adnotację), pauza, półnuta z bemolem es1, ćwierćnuta z łukami.
..

Cała nuta w KLI jest niewątpliwie wersją pierwotną. W wersji ostatecznej Chopin wzbogacił brzmienie i uplastycznił rytm.
W Ao i Wf brakuje  obniżającego e1 na es1 na 2. mierze taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa. W Wn3 i Wa4 przed półnutą dodano ponadto niepotrzebny  przed es. W Ao brak także  obniżającego E na Es na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu

t. 30

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez oznaczenia w KLI i Ao

!!!   miniat: 1. miara, tylko górna 5-linia.    Tu puste

 w Wfkor, Wn3 (→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3)

!!!    pod g1 i  pod a1 (wg Wf1)
..

 wpisał Chopin w Wfkor, jednak dopiero adiustatorzy Wn3 (→Wn4→Wn5) i Wa4 mniej więcej prawidłowo umieścili obie części oznaczenia. W Wf (→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3)  wydaje się dotyczyć 2. szesnastki, a  – dopiero czwartej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 30-32

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Dwa pojedyncze łuki w KLI

!!!   miniat: od 2 w t. 30 do początku t. 32, tylko dolna 5-linia, ścieśnione mocno, bez akcentów itp.    Tu łuki A-d 30 i H-e 31

Podwójne i pojedyncze łuki w Ao

!!!   podwójne, górny, podwójne, nic

Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   2x podwójne, 2x dołem

Wn1 (→Wn1a→Wn2→Wn3)

!!!   3x podwójne, dołem

Wn4 (→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU
..

We wszystkich źródłach występują łuki łączące trytony z następującymi oktawami (niektóre lub wszystkie). Dwa łuki KLI są jedynymi oznaczeniami wykonawczymi w tym rękopisie. W źródłach autentycznych podwójne łuki nie występują przy wszystkich czterech parach dwudźwięków, istnieją jednak przesłanki, by sądzić, że może to być niedokładność notacji. Dlatego w tekście głównym proponujemy taką właśnie, jednolitą pisownię, wprowadzoną zresztą już w Wa4 i Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf