Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez łuku w KLI i Wf (→Wa2)

!!!    miniat: ta para akordów (ćwierćnuty), tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza

Łuk Ao, Wfkor i Wn

!!!    Tu z łukiem=TGTU

Łuk Wa3 (→Wa4)

!!!! łuk od d do e

..

Łuk nad akordami znajduje się w Ao, Chopin dopisał go także w Wfkor, jednak w gotowym Wf (→Wa) znak pominięto, zapewne w wyniku nałożenia się kilku dopisków Chopina w tym miejscu. Nie jest jasne, w jaki sposób łuk ten znalazł się w Wn, jest to przypuszczalnie trafna adiustacja wydawcy, np. na podstawie porównania z t. 44 (patrz też uwagę w następnym takcie). W Wa3 (→Wa4) dodano łuk pod akordami, co z pewnością jest dowolną adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 19

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

g-b-c1 w KLI

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5linia, bez kropek.     Tu w miniat. ćwierćnuty

C-c i c-g-c1 w Ao i Wf (→Wn1Wn1a, →Wa2Wa3)

!!!   TGTU bez kaso na 2

Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!   TGTU

..

W t. 19 pierwotna wersja partii l.r. w 1. połowie taktu została przez Chopina zarzucona zarówno w Ao, jak i w pod­kładzie dla Wf (→Wn,Wa). Dodajemy ostrzegawcze kasowniki na 2. mierze taktu (też w t. 20); identycznego uzupełnienia dokonano w późniejszych Wn i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 21-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI brakuje kilku niezbędnych znaków chromaty­cznych w partii pr.r., niektórych z nich nie było także w podkładzie dla Wf. W kolejnych korektach Wf Chopin wszystkie je jednak uzupełnił, tak iż gotowe Wf (→Wa) nie zawiera błędów w tym zakresie. Także Ao ma w pełni poprawną notację. Brak w Wn1  przywracającego g2 pod koniec t. 21 oznacza najprawdopodobniej, że Chopin dodał go dopiero w ostatniej korekcie Wf. Znak dodano w Wn2 (→Wn3) wraz z kilkoma innymi, przypominającymi; większość tych ostatnich usunięto następnie w Wn4 (→Wn5), a jeden dodano w Wa4.
Drugą połowę t. 22 omawiamy osobno ze względu na różnicę enharmoniczną w zapisie 10. szesnastki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 25

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W Wf przed pustym miejscem po usuniętej nucie c3 pozostawiono , który adiustator Wn przeniósł przed f3. W Wa2 (→Wa3) znak usunięto, jednak w Wa4 dodano  przed f3, zauważony zapewne w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn