Wn4
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 30-32

Dwa pojedyncze łuki w KLI

!!!   miniat: od 2 w t. 30 do początku t. 32, tylko dolna 5-linia, ścieśnione mocno, bez akcentów itp.    Tu łuki A-d 30 i H-e 31

Podwójne i pojedyncze łuki w Ao

!!!   podwójne, górny, podwójne, nic

Wf (→Wa2Wa3)

!!!   2x podwójne, 2x dołem

Wn1 (→Wn1aWn2Wn3)

!!!   3x podwójne, dołem

Wn4 (→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU

Połączenie trytonu z następującą oktawą, związane zapewne z odpowiednią akcentacją, stanowiło od samego początku istotny czynnik formotwórczy tych dwóch taktów. Świadczy o tym obecność dwóch łuków w KLI, jedynych oznaczeń wykonawczych w tym rękopisie, odtwarzającym niewątpliwie bardzo wczesny etap zapisu Etiudy. Biorąc pod uwagę roboczy charakter tego zapisu, łuki te mogły dotyczyć także pozostałych par dwudźwięków, będących powtórzeniem tych opatrzonych łukami. Przypuszczenie to potwierdzają późniejsze źródła:

  • Ao ma łuki przy trzech parach, w tym dwa razy podwójne;
  • w podkładzie do Wf podwójne łuki łączą pierwsze dwie pary, ale brak łuków przy dwóch kolejnych był z pewnością przypadkowy, gdyż Chopin dopisał je w Wfkor (pojedyncze).

Zdaniem redakcji, powyższe dowodzi, że intencją Chopina było połączenie łukami każdej z czterech par dwudźwięków. Pozostaje kwestia użycia pojedynczych lub podwójnych łuków. Analiza zapisów w poszczególnych źródłach pozwala stwierdzić, że:

  • pojedyncze łuki stawiane były przez Chopina zarówno przy górnych nutach dwudźwięków (KLI i Ao), jak i dolnych (Wfkor);
  • w trzech z czterech miejsc Chopin wpisał podwójne łuki – w Ao w 1. i 3. parze, w podkładzie dla Wf w 1. i 2. parze;
  • zróżnicowane łuki Wf były wpisywane przez Chopina w różnym czasie – podwójne w podkładzie dla Wf, pojednyncze w Wfkor. Chopin nie zrezygnował jednak całkiem z podwójnych, gdyż w jednej z późniejszych korekt Wf użył ich ponownie, aby połączyć oktawy w t. 29-30.

Zdaniem redakcji, można na tej podstawie uznać, że jednolita pisownia z podwójnymi łukami mogła odpowiadać intencji Chopina nie mniej niż ta, która faktycznie została wydrukowana w Wf (→Wa2Wa3). W tekście głównym proponujemy zatem tę właśnie, jednolitą pisownię, wprowadzoną zresztą już w Wa4 i Wn4 (→Wn5).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.