Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 31

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Ao 7. i 15. szesnastka zapisane są jako ais1. Notacja Ao jest przy tym bezbłędna, natomiast w KLI brak przywracającego a1 na 4. mierze taktu. Ten ostatni błąd występuje też w Wfkor, w którym Chopin dopisał , ale przed ostatnią nutą. Na właściwe miejsce przesunięto go dopiero w jednej z późniejszych korekt Wf (→Wa2Wa3), które ostatecznie ma całkowicie poprawny tekst.
W Wn i Wa4 dokonywano na tym odcinku (od 7. szesnastki do końca taktu) jeszcze dalszych adiustacji, dodając lub usuwając znaki ostrzegawcze. Modyfikacje te nie zmieniają znaczenia tekstu, wpływają jedynie na jego czytelność.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 37

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat: akordy na 2 i 3, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza (bez kaso, kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wfkor

!!!   TGTU, ale bez kasowników

Akordy w Wf (→Wa2Wa3)

!!!   TGTU

Akordy w Wn i Wa4 

!!!   TGTU, ale kasowniki i na 2, i na 3.

..

Kwinta na 3. mierze taktu w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. W źródłach znalazło też odzwierciedlenie wahanie Chopina, jeśli chodzi o umiejscowienie  ostrzegawczego przed c1. Do tekstu głównego przyjmujemy – idąc za Wf (→Wa2Wa3) – znak przed akordem na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 39

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w KLI i Wf (→Wn,Wa2

!!!  miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, dolny głos 16-ka.     Tu pusta klisza=TGTU

Prawdopodobny akcent w Ao

!!!    akcent pod d1-gis1. Na miniaturze ta kwarta jako ćwiefćnuta. też w następnym wariancie.

Możliwy akcent długi w Ao

!!!   jak przedtem, tylko długi akcent

Możliwe  w Ao

!!!   od cis2 do h1

 w Wa3 (→Wa4)

..

Znak w Ao można zdaniem redakcji inerpretować jako akcent (krótki lub długi?) albo . Podobnie jak w t. 38, w tekście głównym tego niejasnego znaku nie uwzględniamy. Widełki  w Wa3 (→Wa4) dodano dowolnie, zapewne przez analogię do t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 39

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez przetrzymania h w KLI, Ao i Wf (→Wa2Wa3)

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, dwa dwudźwięki. Tu pusta klisza=TGTU

Łuk przetrzymujący w Wn i Wa4

..

Łuki przetrzymujące są prawdopodobnie (Wn) albo na pewno (Wa4) dodatkiem adiustatorów tych wydań. Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję KLI, Ao i Wf (→Wa2Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 41

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat=t. 37       Tu pusta klisza (bez kaso, kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wfkor

!!!   TGTU, ale bez kasowników (miniat=t. 37)

Akordy w Wf (→Wa2Wa3)

!!!   TGTU (miniat=t. 37)

Akordy w Wn1

!!!   TGTU, ale kasownik na 2, a nie na 3.

Akordy w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!   TGTU, ale kasowniki i na 2, i na 3. (miniat=t. 37)

..

Kwinta na 3. mierze taktu jest w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. W źródłach znalazło też odzwierciedlenie wahanie Chopina, jeśli chodzi o umiejscowienie  ostrzegawczego przed c1. Do tekstu głównego przyjmujemy – idąc za Wf (→Wa2Wa3) – znak przed akordem na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf