mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 i akcent w Ao

!!!    miniat:   ta miara taktu, obie 5-linie blisko siebie.    Tu fz> tak, żeby 'f' z fz się mieściło pod # dis1, a 'z>' pod chorągiewkami (ogólnie w pionie tak umieścić, żeby nie było wiadomo, do której ręki się to odnosi...).

Akcent w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    Krótki akcent pomiędzy. Na kliszy !!!!!! WYŻEJ NIŻ STARE TGTU   !!!!!!!  

Propozycja redakcji

!!!!    NOWE TGTU    !!!!!  akcent długi jak w starym tylko wyżej, mniej więcej w połowie drogi między h w l.r. a czubkiem ogonków pr.r.
..

Akcent widoczny w Wf (→Wn,Wa) trzeba raczej odczytać jako krótki, choć w Wf używano jeszcze krótszych znaków, np. w Etiudzie C nr 1, t. 1-2. Także znak postawiony w Ao (obok ) bardziej przypomina zwykły, krótki akcent. Jednak długie akcenty wpisane przez Chopina w Wfkor w analogicznych t. 12 i 39 świadczą niedwuznacznie o tym, jakiego rodzaju akcentu Chopin chciał tu użyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akcent długi w Ao i Wfkor

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn,Wa) 

!!!!     widełki na środku między 5-liniami (na miniaturze bliżej l.r.) wg Wf = od kaso f2 do kaso d2   + fz pod oktawą E-e (bez akcentu).
..

W tekście głównym, zgodnie z własnoręcznymi wpisami Chopina w Wfkor i Ao, podajemy znak akcentu długiego nad 2. ćwierćnutą l.r. W Wf (→Wn,Wa) nadano mu postać widełek  na 1. mierze taktu, co zupełnie zmieniło jego znaczenie. W kolejnej korekcie Chopin przywrócił podkreślenie oktawy E-e, tym razem dodając . Zdaniem redakcji była to interwencja ad hoc​, wymuszona błędnym odczytaniem zamierzonego przez Chopina znaku akcentu, który lepiej harmonizuje z całością oznaczeń dynamicznych Etiudy (porównanie Ao z wersją ostateczną wykazuje, iż przygotowując Etiudę do druku, Chopin dokonał starannej selekcji oznaczeń, m. in. wielokrotnie rezygnując ze znaków ; por. np. t. 4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez kropki w KLI, Wn i Wa

!!!   miniat:    ta ćwiercnuta, tylko dolna 5-linia.  Tu pusta klisza

Kropka w Ao i Wf

!!!    TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy kropkę staccato, widoczną nad 1. oktawą w Ao i Wf. Trudno stwierdzić, co spowodowało brak tego znaku zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 9-17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLI i Ao

!!!   miniat=t. 1-7.     Tu pusta klisza

Kropki w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU
..

Wszystkie kropki staccato w partii l.r. Chopin własnoręcznie wpisał w Wfkor (→Wf→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 11

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia.   TGTU=puste

Prawdopodobne  w Ao

!!!    Tu widły od lewego końca 2. szesnastki tej miary do prawego końca 4. szesnastki

Możliwy akcent długi w Ao

!!!    pod e1-a1
..

Tak jak w analogicznych t. 3-4, proponujemy alternatywne odczytanie dla przypominającego akcent, krótkiego znaku , widocznego w Ao na końcu t. 11. Podobny problem występuje także w t. 12, 38 i 39.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie