Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
|
t. 19-23
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Łuki w A, mimo że dopisywane fragmentami, niewątpliwie mają tworzyć jeden, ciągły łuk, biegnący od początku t. 16 do połowy t. 23. Jednak w Wf (→Wn,Wa) łuki pomiędzy t. 19 i 20 są wyraźnie rozdzielone. Nic też nie wskazuje na to, by pominięta w Wf (→Wn1) z pewnością przez nieuwagę kontynuacja łuku w t. 21 miała być połączona z łukiem rozpoczynającym się w t. 22 (w Wa i późniejszych Wn łuk w t. 20 zakończono na ostatniej nucie). Rozbieżność trudno przypisać wyłącznie nieuwadze sztycharza, z drugiej jednak strony nie ma też pewności, czego dotyczyła ewentualna Chopinowska korekta łuków, czy kompozytor rzeczywiście chciał zrezygnować z jednego łuku i podzielić go na dwutaktowe odcinki. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy na pewno autentyczne łukowanie A, z zastrzeżeniem, że najpóźniejszą decyzją Chopina mogły być podzielone łuki wydań. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
|
t. 28
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Łuk l.r. został dodany – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf (→Wa,Wn1→Wn2). Łuk wyraźnie sugeruje kontynuację w następnym takcie (na nowej stronie), w którym jednak odpowiedniego znaku nie ma. W Wa, w którym t. 28-29 nie są rozdzielone, łuk doprowadzono do początku t. 29. Natomiast w Wn3 (→Wn4) zasięg łuku ograniczono do trzech szesnastek. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
|
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Łuk na końcu t. 28, dodany – na końcu strony – przez Chopina w korekcie Wf (→Wa,Wn1→Wn2), nie jest dokończony w t. 29. Zdaniem redakcji, niedokładność dotyczy właśnie tego taktu, i tak też interpretujemy zapisy Wf (→Wn1→Wn2). W Wa t. 28-29 nie są rozdzielone i łuk dochodzi do kwinty D-A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
|
t. 30-34
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Pominięcie łuków l.r. w t. 30 i 34 trzeba uznać za niedokładność Chopina, gdyż w t. 32 i 36 łuki znajdują się w A. Dlatego proponujemy uzupełnienie łukowania na podstawie porównania z podobnymi motywami w t. 2, 6 i analog. Uzupełnień – na podobnej podstawie, lecz z różnym skutkiem – dokonano zarówno w Wn, jak i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 31-32
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Łuki A, odczytane dosłownie, są z pewnością niedokładne. Można je interpretować jako rozdzielone, jak w t. 29-30, lub jako ciągłe, jak w t. 33-34 (drugi łuk, rozpoczęty zbyt późno, jest na pewno niedokładny, natomiast pierwszy sugeruje brak podziału na kresce taktowej). W Wf (→Wn,Wa) przyjęto pierwszą interpretację, która graficznie jest bliższa realnemu zapisowi A. Jest mało prawdopodobne, by Chopin korygował te łuki. W tekście głównym dajemy pierwszeństwo drugiej interpretacji, wspartej argumentami z analizy łukowania t. 1-8 i analog. w całej Etiudzie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »