Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 47-49

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Akcenty długie w A i Wa

!!!   miniat: jak w adnotacji o rytmie.      Tu TGTU

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

..

Akcenty długie, zapisane w A w t. 47 i 49, odtworzono w Wf (→Wn) jako krótkie. Jest to z penością efekt niezrozumienia zapisu Chopina. Trudno natomiast stwierdzić, co skłoniło sztycharza lub adiustatora Wa do użycia wbrew podkładowi znaków przypominających akcenty długie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 47

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez cresc.       Tu tylko '3' na końcu taktu

Wf (→Wn)

!!!    TGTU

Wa

!!!   '1' a1,  '51' na a2, druga połowa = TGTU

..

Chopin powrócił w tym takcie do oznaczania aplikatury w A, wskazówki te uzupełnił następnie korygując Wf (→Wn). Jeszcze więcej palcowań – dodanych przez Fontanę – znajdujemy w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 47-48

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

Łuki proponowane przez redakcję

..

Podwójny łuk, jaki A ma na przejściu t. 47-48, był nieraz stosowany przez Chopina. W tekście głównym podajemy jednak pojedynczy łuk Wf (→Wn,Wa), być może wprowadzony przez Chopina w trakcie korekty Wf, podobnie jak w t. 49-50. W t. 48 A ma dwa niejasne łuki, prawdopodobnie w wyniku nieskontrolowanych w pełni poprawek.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 48

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W A nie ma ostrzegawczego  przed b1 na początku taktu. Znak dodano w Wf (→Wa), prawdopodobnie w czasie ostatniej korekty, gdyż nie ma go w Wn1. W późniejszych Wn uzupełniono go jednak, a w Wn3 (→Wn4) dodano jeszcze  przed b2, 4. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 48

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Całe nuty w A (→WfWa3)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.     Tu TGTU

Półnuty w Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa4

!!!     A-d półnuty na jednej lasce w dół

..

Zmiana wartości rytmicznej kwarty A-d jest dowolnością adiustatora Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn