Zagadnienia : Błąd tercjowy
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 12
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Zamierzone przez Chopina brzmienie 2. ósemki budzi wątpliwości. KJ ma tu trójdźwięk b-es1-g1 a WF – sekstę b-g1. Każda z tych wersji łączy się gładko zarówno z rozłożonym akordem d-b-f1 w poprzednim takcie, jak i tworzącymi akord B-dur trzema następnymi ósemkami. Wersje te, a zwłaszcza sekstę potwierdzoną w analogicznym t. 39, można uważać za pełnoprawną alternatywę dla opisanej poniżej rekonstrukcji wersji [A]. Wp ma tu akord es-g-es1, zawierający najprawdopodobniej błędną w tym kontekście nutę es. Biorąc pod uwagę różne możliwości pomyłek litografa oraz treść harmoniczną i prowadzenie głosów akompaniamentu, uważamy akord g-b-es1 za najbardziej uzasadnioną rekonstrukcję wersji [A] i jako taką proponujemy ją w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp |
|||||||||||
t. 16
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Jako górną nutę ćwierćnuty na początku taktu Wp ma d2. Zdaniem redakcji jest to tzw. błąd tercjowy, gdyż użycie niepełnego akordu w kończącej ośmiotakt, typowej formule kadencyjnej jest bardzo mało prawdopodobne. Dlatego w tekście głównym podajemy b1 występujące w KJ i WF. Do nuty tej dodajemy ostrzegawczy . kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp |
|||||||||||
t. 26
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Na 4. ósemce taktu KJ ma – tak jak na drugiej – nutę a1. Jest to niemal na pewno pomyłka, być może samego Chopina w [AI]. Tego typu błędy należą do najczęstszych zarówno w autografach, jak i kopiach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KJ |
|||||||||||
t. 57
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Jako 2. ósemkę taktu Wp ma tercję es3-g3. Wersja ta jest wprawdzie brzmieniowo i pianistycznie możliwa do zaakceptowania, jednak nuta es3 niepotrzebnie obciąża i zaciera tu rysunek melodii, przez co znacznie prawdopodobniejszy wydaje się błąd odczytania [A] lub korekty (dodanie prawidłowej nuty bez usunięcia błędnej). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp , Połowiczne korekty |
|||||||||||
t. 63
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Prawidłowość es w Wp jest w tym kontekście bardzo mało prawdopodobna, gdyż nuta ta powoduje, że septyma G-f2 rozwiązuje się na unison es-es2 z potrojeniem tercji w akordzie c-moll. Dlatego uznajemy ją za błędną i do tekstu głównego przyjmujemy c występujące w KJ i WF. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »