Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 36

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Źródła różnią się tu zapisem pauzy dla partii pr.r. KJ ma pauzę ćwierćnutową, co z pewnością odpowiada notacji [AI]. W Wp pauza ćwierćnutowa przedłużona jest jeszcze punktem, co jest oczywistą pomyłką, świadczy jednak, że także w [A] Chopin pozostał przy swoim uproszczonym sposobie zapisu. Dwie pauzy ósemkowe w WF to prawdopodobnie wynik adiustacji Fontany.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

[A] (→Wp) t. 37 jest ostatnim wypisanym nutami w tej części Poloneza. Odpowiednie oznaczenia (Dal Segno, zapisane jako D.S., z błędem) odsyłają następ­nie do t. 11. W tekście głównym powtarzane t. 11-24 wypisujemy jako t. 38-51.
W KJ podobny skrót pisowni obejmuje jedynie t. 40-51. W WF wszystkie kolejne fragmenty Poloneza są wypisane w całości.

Zastosowane w źródłach skróty powodują, że różnice i problemy pojawiające się w objętych nimi taktach są w dużej mierze powtórzeniem tych, które omówiono przedtem. Gdy nie dochodzą żadne nowe elementy, nie powtarzamy treści uwag, odsyłając do komentarzy podanych za pierwszym razem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

f-d1 w KJ

f-d1 w WfF

!!!   dwugłosowo: półnuta f z ligą wstecz i 4 ósemki nad nią. Ponadto pod tą ligą (i pod 5-linią), jeszcze w t. 36 * odsyłacza + uwaga u dołu strony na prawo od paginy: Łuk przetrzymujący znajduje się tylko w wypisanym nutami Da Capo. A tie between the two is found only in the written out Da Capo section.

f-d1 w WnF (bez łuku)

!!!   miniat i klisza jak WfF, tylko bez łuku

b-d1 w Wp

!!!   TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!   notacja jak TGTU, ale basowa nuta = f z ligą wstecz (wersja wariantu z drukowanego tomu WN)

..

We wcześniejszych źródłach akompaniament nie odbiega tu zasadniczo od tego, który występuje w analogicznym t. 10 (w WF przetrzymanie półnuty f z poprzedniego taktu oznaczone jest niedokładnie ​– odpowiedni łuk znajduje się tylko w WfF w t. 36(r)-37(r), w wypisanym nutami Da Capo). Natomiast Wp ma jako nutę basową b, a nie jak poprzednio półnutę f (przetrzymaną z poprzedniego taktu). Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy wersja ta rzeczywiście była zamierzona przez Chopina: mógł on wpisać tu omyłkowo pierwotną wersję t. 38 (=11).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akord w KJ

!!!   miniat: 3. miara taktu, tylko l.r. Tu 2 ósemki z laskami w dół: f-a-es1 i f1. W pierwszej nuta basowa (f) z łukiem do poprzedniego f (na początku taktu).

Akord z WF

!!!   jak KJ, ale na 5. ósemce taktu tylko f-a jako ósemka, górne es1 jako ćwierćnuta z laską w górę

Tercja w Wp

!!!   a-c1 i f1 jako 2 ósemki z laskami w dół

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Zarówno KJ, jak i WF mają na 3. mierze taktu akord f-a-es1, różnią się natomiast wartościami rytmicznymi – w KJ wszystkie składniki akordu mają wartość ósemek, zaś w WF górne es1 jest ćwierćnutą. W Wp widzimy uproszczony zapis wersji analogicznego t. 10 (tercja a-c1). Zdaniem redakcji, jest to prawdopodobnie wynik niestaranności Chopina, który pisząc [A] miał już w tym miejscu świadomość powtarzania tekstu zapisanego wcześniej (por. inną uwagę w tym takcie).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ zarówno a1 w grupie szesnastek pr.r., jak i a w akordzie l.r. na 3. mierze taktu są opatrzone kasownikami. Ilustruje to Chopinowską skłonność do podkreślania znakami przygodnymi 7. stopnia skali majorowej, mimo właściwego oznaczenia przykluczowego.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy