|
t. 609-616
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy najdokładniejsze łukowanie KG. Wersje Wa i Wf odtwarzają prawdopodobnie wcześniejsze etapy notacji tych taktów. Łuk Wn odpowiada dosłownemu odczytaniu nie całkiem precyzyjnego zapisu KG na przejściu do nowej linii (t. 580-581). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
|
t. 617-620
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Widoczne w KG (→Wn) i Wf znaki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
|
t. 617
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy akcent krótki według KG (→Wn). W Wa znak umieszczony jest pod nutą, co prawdopodobnie nie odpowiada pisowni rękopiśmiennego podkładu. Wf ma akcent długi, nie jest też zupełnie jasne, czy odnosi się on tylko do pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||||||
|
t. 619
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Do tekstu głównego przyjmujemy akcent długi Wf. Chopin niejednokrotnie podkreślał akcentem długim motyw opadającej sekundy małej, np. w Polonezie Es op. 22, t. 119. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||||||
|
t. 620
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Łuk w KG obejmuje jeszcze pauzę na 2. mierze taktu. Jest to charakterystyczne dla swobodnego stylu pisania łuków przez Gutmanna (a nierzadko i przez Chopina). kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności KG |
w t. 617 i 
w t. 620 z pewnością odpowiadają tu ostatecznej intencji Chopina.
