mUltimate Chopin

op. 39, Scherzo cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 336-343

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Końce łuków w t. 339 i 343 zapisane są w KG niedokładnie, tak iż łuki obejmują jeszcze pauzy na 2. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 337

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wa, KG i Wf1 nie ma  podwyższającego a2 na ais2. Ta oczywista niedokładność musiała więc znajdować się już w autografie (tego typu niedokładna notacja jest w autografach Chopina dość częstym zjawiskiem). Znak dodano w Wn i Wf2, co jest zapewne dziełem adiustatorów. Por. t. 345.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 344-347

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuk Wa

!!!   [miniat: górna 5-linia, 2 ostatnie ósemki 344 i całe 345-7.

Tu łuk tylko całe 345  [ a ściślej rzecz ujmując 344:) ]

Łuk KG, odczyt dosłowny

Łuk KG (interpretacja) i Wn

Łuk Wf

!!!   [TGTU]
..

Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie poprawny łuk Wf. Łuki Wa i KG (→Wn) są oczywiście niekompletne, a ich układ sugeruje, że w autografie – tak jak w KG – nowy system rozpoczynał się w t. 345, co przyczyniło się do powstania obserwowanych błędów i różnic.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładności KG , Błędy KG

t. 345

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wa, KG i Wf nie ma  podwyższającego a2 na ais2. Znak dodano w Wn, co jest zapewne dziełem adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 350

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

e1 w Wa i Wf

!!!   [min: ta ć-ta.

TGTU]

dis1 w KG (→Wn)

!!!   [cis1-dis1-a1]
..

Wewnętrzna nuta ostatniego akordu zapisana jest w KG niedokładnie – mimo iż wygląda bardziej jak dis1 (tak ją odczytano w Wn), nie można wykluczyć, że kopista chciał tu napisać e1. Za tą drugą możliwością przemawiają:

  • e1 występujące zgodnie w Wa i Wf;
  • położenie tej nuty wyżej niż niewątpliwe dis1 w poprzednim akordzie;
  • skłonność Gutmanna do zbyt niskiego zapisu nut położonych na linii – tego typu niedokładność pojawia się w jego kopii ponad 3 razy częściej niż sytuacja odwrotna, w której nuta leżąca pod linią (lub pomiędzy liniami) zapisana jest zbyt wysoko. Na tej samej stronie KG przykłady zbyt nisko położonych nut (Gis) widzimy w t. 342 i 345.

Biorąc pod uwagę powyższe, do tekstu głównego przyjmujemy e1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG