mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 216-217

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

5 kropek staccato w A

! miniat: wycinek.           TGTU = 5 kropek.

4 kliniki w Wn (→Ww)

zamiast kropek w 2. połowach taktów (EZnieU, zrobione tylko 216)

Kliniki w t. 217 w Wf

war_22 tylko 217

Bez znaków w Wa1

4 kropki w Wa2

TGTU prócz 1. kropki 217
..

W tekście głównym odtwarzamy 5 znaków staccato – niewątpliwie kropek – wpisanych w A. W Wn (→Ww) znak na początku t. 217 pominięto, a pozostałe odtworzono jako kliniki. Braki znaków w Wf (w t. 216) i Wa1 (w obu taktach) to błędy sztycharzy. W Wa2 dodano znaki tam, gdzie ma je Wn, użyto jednak kropek, jak w t. 215.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 216

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Ósemki w A

! miniat: 2 ósemki 216 + 2 ósemki 220, wycinek kombi, tylko górna 5-linia.            EZTU = 2 chorągiewki ósemkowe

Ćwierćnuty w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Na początku t. 216 i 220, w tekście głównym zachowujemy charakterystyczną, uproszczoną notację rytmiczną A. W Wn (→Wf,Wa,Ww) wartość rytmiczną górnej nuty zmieniono na ćwierćnutę, zapewne dla skompletowania rytmu górnego głosu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 218

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez znaków w A

! miniat: wycinek ten takt, tylko dolna 5-linia.          Tu bez kliszy 

2 kliniki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

zrobić EZnieU jak w t. 216 
..

Wykonanie ćwierćnut w tym takcie staccato, tak jak w poprzednich taktach, wydaje się naturalne, a co za tym idzie, całkiem prawdopodobne. Chopin jednak tego nie oznaczył, a ponieważ wraz z prawdopodobną kontynuacją crescenda można sobie wyobrazić modyfikację artykulacji, w tekście głównym pozostawiamy tę kwestię smakowi wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 218

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Krótkie akcenty w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.           TGTU = 4 akcenty krótkie

Akcenty długie w Wf

4 długie nad b
..

Trudno znaleźć wyjaśnienie dla zmiany w Wf kroju i umiejscowienia tych 4 akcentów – w Wn nie różnią się one niczym od tych w t. 217 i 221-222.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wf

t. 220-221

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU
..

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki , Połowiczne korekty