A - Autograf
| Data: | 1829 |
| Tytuł: | Sonate |
| Dedykacja: | Monsieur Joseph Elsner |
Autograf-czystopis, będący podstawą Wn1. Na ogół staranny, z dużą liczbą oznaczeń wykonawczych, nie jest jednak wolny od pomyłek, przeoczeń i innych niedokładności (przede wszystkim w notacji znaków chromatycznych i łukowaniu). Więcej informacji – patrz charakterystyka A w cz. I Sonaty.
Wśród cech charakteryzujących A można wymienić:
- nieukształtowany jeszcze sposób pisania akcentów długich, różniących się wielkością i kształtem i umieszczanych niekiedy p o n u c i e akcentowanej – por. t. 11 czy 29;
- swobodne traktowanie przygodnych znaków chromatycznych, które często zdają się obowiązywać we wszystkich oktawach (np. w t. 10 czy 38);
- swobodne traktowanie łuków, których zakres lub obecność niejednokrotnie zdeterminowane są nie przez artykulację czy strukturę frazy lub motywu, lecz przez sytuację graficzną – Chopin po prostu omijał miejsca, w których wpisanie łuku było utrudnione lub niemożliwe, por. np. t. 20 i prawdopodobnie 33-34.
Najważniejsze błędy A to przeoczone odwołania alteracji w t. 17, 31, 40. W dwóch ostatnich przypadkach potrzeba lub sposób uzupełnienia tekstu nie są całkiem oczywiste. Zwracają uwagę także innego typu pominięcia znaków chromatycznych, wskazujące na poważne rozproszenie uwagi kompozytora – patrz t. 26 i 27.
A zawiera dopiski obcą ręką – liczne znaki sztycharskie, ołówkiem i czerwoną kredką, a w innych częściach także ołówkowe znaki chromatyczne (cz. IV, t. 12-14).
Można także podejrzewać, że niektóre dopiski atramentowe, na oko nieodróżnialne od głównego zapisu, nie pochodzą od Chopina, np. krzyżyk nad pięciolinią w cz. IV, t. 180.
| Oryginał w: | Pierpont Morgan Library, Nowy Jork |
| Sygnatura: | C549.S698 |
