



|
![]() |
c2 w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek. EZnieU (triola i nowemola!) |
|
![]() |
ces2 w A (interpretacja kontekstowa→ ! miniat: Wn1. EZTU |
Przed środkową nutą 2. trioli nie ma w A znaku chromatycznego, co daje c2. Co więcej, definiujący ces2 znajduje się przed 2. szesnastką nowemoli w dalszej części taktu, co zdaje się potwierdzać brzmienie c2 omawianej nuty. Z drugiej strony, mocnego argumentu za przeoczeniem
przed tą nutą dostarcza przedostatnia szesnastka taktu, heses1, a nie b1 – 1. i 2. miara taktu jest transpozycją o sekundę w górę 4. i 5. miary (z Fes-dur do Ges-dur), a odpowiednikiem tego heses1 jest w analizowanym miejscu właśnie ces2, a nie c2.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A
notacja: Wysokość