Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 23
- Następna »
t. 79
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Dodany w Wn (→Wf,Wa,Ww) podwyższający es na e to rutynowa adiustacja, lokalnie dopasowująca brzmienie akordu l.r. do seksty g1-e2 w pr.r. (por. podobną adiustację w Wn1 Etiudy a op. 10 nr 2, t. 7). W rzeczywistości, mimo przejściowego pojawienia się tonacji C-dur w t. 75-77 zasadniczą tonacją pozostaje od t. 73 c-moll, a e2 jest nutą przejściową. W tekście głównym pozostawiamy zatem es zapisane w A, dodając dla uniknięcia wątpliwości ostrzegawczy przed tą nutą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 82-86
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym nie uwzględniamy dodanego w Wn (→Wf,Wa,Ww) ostrzegawczego przed c2 na początku t. 82. Dodajemy natomiast kasowniki – konieczne i ostrzegawcze – przed c2 i c3 na początku każdej połowy taktu począwszy od 2. połowy t. 82 do 1. połowy t. 86. Większość z nich dodano także w Wn (→Wf,Wa,Ww) – pominięto jedynie znaki w 2. połowie t. 82, 1. połowie t. 83 i znak przed c2 w 2. połowie t. 83 (w Wf dodano pierwszy z nich). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
||||||
t. 84-85
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W partii l.r. Chopin pominął w A 3 niezbędne znaki chromatyczne – Fis w t. 84 i fis2 w t. 85 oraz a1 w t. 84. Są to oczywiste niedokładności, a wszystkie znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||
t. 87
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym uwzględniamy bemole ostrzegawcze dodane w Wn (→Wf,Wa,Ww) przed 1. kwartą tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 87
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W A (→Wn→Wa) przed górną nutą przedostatniej kwarty nie ma znaku chromatycznego, co daje des2. Bemol przed des2 w następnej ósemce dowodzi niewątpliwej pomyłki Chopina, jednak tylko w Wf dodano potrzebny . W Ww pomyłkową wersję Wn zadiustowano, zmieniając tę nutę na c2, co daje wersję zupełnie zadowalającą brzmieniowo, choć z pewnością nieautentyczną. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Ww |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 23
- Następna »