Wysokość
|
t. 58
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
|
t. 59-62
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze bemole przed b w t. 59 i 61 oraz kasowniki przed d1 w t. 60 i 62. Pomijamy natomiast mało uzasadniony kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
|
t. 65
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Trudno stwierdzić, czy wcześniejsze rozpoczęcie przenośnika oktawowego w wydaniach to skutek błędu czy adiustacji Wn. Za błędem przemawia brak odpowiedniej poprawki w repryzie (t. 225), za adiustacją – naturalność pianistyczna zmienionej wersji, w której wyraźne przeniesienie ręki wypada nie pod łukiem, a po nucie opatrzonej znakiem staccato. W każdym razie wersja A nie zawiera błędu, gdyż Chopin tak właśnie zapisał to miejsce dwukrotnie – tu i w t. 225. Tak duże interwały opatrzone łukiem spotykamy w innych utworach Chopina, por. np. Koncert e op. 11, cz. I, t. 391. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||
|
t. 65
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W Wf przenośnik oktawowy kończy się na 5. ósemce taktu (c3-f3), co jest oczywistą pomyłką sztycharza. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||
|
t. 74
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Pierwsza oktawa zapisana jest w A skrótowo za pomocą cyfry 8. W Wn (→Wf,Wa,Ww) skrót rozwinięto. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Skrótowy zapis oktaw |
ostrzegawczy przed d2. Pomijamy natomiast występujące w źródłach, nieuzasadnione bemole (ostrzegawcze?) przed as i as1.
przed as na początku t. 62.
