mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 162

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

f1 powtórzone w A

! miniat: wycinek od ósemki f1 do końca taktu, tylko górna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

f1 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

łuk przetrzymujący f1
..

Wersja z przetrzymaniem f1 to dowolna adiustacja Wn (→Wf,Wa,Ww), wprowadzona być może pod wpływem t. 161, w którym występuje łuk o podobnym zakresie. Powtórzenie f1 z pewnością nie jest pomyłką – podobne sześcionutowe motywy rozpoczynające się od powtórzenia nuty występują także w t. 160-161 i 163-166.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 168

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.             EZnieU1 (bez łuku) + EZTU (z łukiem)

A (prawdopodobna interpretacja→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek Wn.                          EZTU

A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                      EZnieU1 bez 2. kropki przedłużającej f
..

W 1. połowie taktu Chopin zapisał w A dwie wersje legata harmonicznego, nałożone na siebie – przetrzymanie B jako ćwierćnuty i f jako ćwierćnuty z 2 kropkami (jak na początku następnego taktu) oraz przetrzymanie B jako półnuty (jak w pozostałych sąsiednich figurach). Wersje te były przypuszczalnie wpisane w różnym czasie z zamiarem zastąpienia jednej przez drugą, co Chopin ostatecznie zapomniał zrobić. Do tekstu głównego przyjmujemy drugą wersję, naturalniej łączącą się z autentyczną, półtaktową pedalizacją, natomiast pierwszą – po usunięciu pomyłkowej 2. kropki przedłużającej ćwierćnutę f – proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersję naszego tekstu głównego mają także pierwsze wydania.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 170

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

fes3 powtórzone w A, notacja oryginalna

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.        EZnieU bez łuku fes3

fes3 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

fes3 powtórzone, notacja proponowana przez redakcję

EZTU = laseczka i chorągiewka ces3
..

Notacja A jest tu niepotrzebnie skomplikowana (być może w następstwie jakichś poprawek), co utrudnia odczytanie. W tekście głównym zastępujemy ją pisownią jasno pokazującą, które nuty należy uderzyć i jak długo je zatrzymać. Tego rodzaju pisownia, w której jednemu naciśnięciu klawisza odpowiada – o ile to możliwe – jedna nuta, była chętnie stosowana przez Chopina, por. np. t. 80, l.r. lub cz. IV, t. 386, pr.r.  W Wn (→Wf,Wa,Ww) do wersji A z łukiem przetrzymującym des3 dowolnie dodano jeszcze łuk przetrzymujący fes3, co spowodowało brak uderzenia na 3. ósemce taktu.

(Być może była to nieudana próba przeniesienia łuku przetrzymującego des3, – gdyż górny łuk umieszczony jest niedokładnie

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 226

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Z powodów omówionych w analogicznym t. 66 w tekście głównym dodajemy kropkę przedłużającą ćwierćnutę g1, pominiętą w źródłach zapewne przez niedopatrzenie. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 237

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Ósemka i pauza w A

! miniat: wycinek, to o czym mowa, tylko górna 5-linia.         TGTU = chorągiewka i pauza

Ćwierćnuta w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Tu bez kliszy 
..

Przedłużenie seksty es3-c4 to niemal na pewno skutek nieuwagi sztycharza Wn1, który pominął chorągiewkę ósemkową i pauzę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn