Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 94

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Półnuta z kropką i ćwierćnuta w źródłach

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, ten takt.                 EZnieU

Cała nuta proponowana przez redakcję

TGTU

..

Podobnie jak w t. 59, 66, w tekście głównym upraszczamy notację Chopinowską na wzór podobnych t. 90 i 92. Oryginalny zapis może być pozostałością po zarzuconej wersji z powtórzeniem akordu na 4. ćwierćnucie taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 96

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Pisząc najpierw ósemki górnego głosu, Chopin nie zostawił miejsca na półnutę przedłużającą brzmienie pierwszej z nich. Wpisał ją następnie dopiero pod c2, gdyż kasownik i główka ósemki h1 uniemożliwiały umieszczenie jej bliżej 1. ósemki. Tę mylącą pisownię, sugerującą powtórne uderzenie ais1 równocześnie z ósemką c2, powtórzono bez zmian we wszystkich wydaniach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww

t. 104

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

es1 powtórzone w A

! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

es1 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU bez nawiasu

es1 przetrzymane, wariantowa propozycja redakcji

TGTU

..

Konsekwentna rytmika uzupełniająca w analogicznych t. 102 oraz 66 i 226 sugeruje przeoczenie przez Chopina łuku przetrzymującego es1. W tekście głównym proponujemy więc dodanie tego łuku, zgodnie zresztą z wersją wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis jednogłosowy w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.             EZTU = 2 laseczki w górę

Zapis dwugłosowy w Wn

EZTU + EZnieU

Zapis dwugłosowy w Wf, Wa i Ww

EZnieU + EZnieU1

..

W tekście głównym zachowujemy notację A, często przez Chopina stosowaną w dojrzalszych dziełach, w której rezygnuje on ze ścisłości poli­fonicznej na rzecz prostoty zapisu. Pisownia Wn świadczy o adiustacji dokonanej w druku – do wydrukowanego już tekstu zgodnego z A dodano ósemki z laseczkami skierowanymi w dół, aby wypełnić rytmicznie dolny głos. Tę nielogiczną notację zmieniono we wszystkich pozostałych wydaniach opartych na Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 161

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Ósemka w A

! miniat: wycinek jw.                         tu łuk TGTU

Półnuta w Wn (→Wf,Wa,Ww)

półnuta i łuk, jak w sąsiednich figurach

..

Wprowadzone w Wn (→Wf,Wa,Ww) przedłużenie ósemki c wydaje się logiczne, jeśli uwzględnić pisownię podobnych figur w t. 159-165, zwłaszcza tych ściśle analogicznych na początku t. 163 i 165. Można by więc podejrzewać niedopatrzenie Chopina, gdyby nie widoczne w tym miejscu A ślady usuwania jakiegoś znaku, odpowiadające właśnie dodatkowej półnucie c. W tekście głównym pozostawiamy zatem pisownię A, prawdopodobnie zamierzoną przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn