Rytm
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 59
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym wprowadzamy prostszą pisownię analogicznego t. 219. Przetrzymane półnuty w źródłach to zapewne pozostałość po wcześniejszej wersji, np. półnutach bez łuku przetrzymującego. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||||||
t. 64
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Porównanie z analogicznym t. 224 sugeruje, że brak łuku przetrzymującego des2 to przeoczenie Chopina. W tekście głównym proponujemy zatem dodanie tego łuku. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy A |
|||||||||||
t. 66
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym wprowadzamy prostszą pisownię analogicznego t. 226. Pisownia źródeł z łukiem przetrzymującym może być pozostałością wcześniejszej wersji z powtórzeniem g. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||||||
t. 66
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W A nie ma kropki przedłużającej g1 dolnego głosu pr.r. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina, poprawione w Wn (→Wf,Wa,Ww). Mimo iż nie jest to jedyna możliwość uzupełnienia rytmu dolnego głosu – Chopin mógł planować np. powtórzenie tej nuty na ostatniej ósemce taktu – wersję tę podajemy w tekście głównym, gdyż łatwiej wyobrazić sobie przeoczenie kropki niż ósemki, a figura występująca w tym takcie została użyta także w t. 102 i 104. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A |
|||||||||||
t. 81
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Łuk A w 1. połowie taktu wpisany jest pod ósemkami górnego głosu i odczytany dosłownie wydaje się rozpoczynać od drugiej z nich (cis2) lub od półnuty g1. Jest to niewątpliwie niedokładność Chopina – por. liczne wystąpienia tego motywu, np. w 2. połowie taktu – toteż interpretujemy go jako półtaktowy łuk górnego głosu. Tak też odczytano ten łuk w Wn, w którym jednak pomyłkowo odtworzono go dwukrotnie – nad ósemkami i prawie poziomo pod ósemkami, co może sugerować przetrzymanie g1. W pozostałych wydaniach powtórzono oba łuki, z tym że dolny łuk uznano już wyraźnie za odnoszący się do półnut dolnego głosu, co dało dwie zupełnie dowolne wersje – z łukiem g1-f1 w Wf i Ww oraz z przetrzymaniem g1 w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »