mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 107

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Przed ostatnią ćwierćnutą l.r. A nie ma znaku chromatycznego. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 107-108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy w partii pr.r. znaki ostrzegawcze:  przed es1 w t. 107 i  przed d1 w t. 108.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

b w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko dolna 5-linia.               TGTU

ces1 w Wa, interpretacja kontekstowa
..

Odczytana dosłownie, cała nuta na początku taktu brzmi w Wa c1. Jest to wynik pomyłki sztycharza, który umieszczoną na prawidłowej wysokości nutę przeciął linią dodaną. W tran­skrypcji merytorycznej uznajemy tę nutę za ces1, gdyż wydaje się, że ze względu na wy­stę­pującą bezpośrednio przed nią ćwierćnutę ces1 tak najprawdopodobniej odczytywano ten zapis. W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości b pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy powtórzone Wa

t. 108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

d w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.          TGTU

f w Wa

ostatnia ósemka
..

Wersja Wa to niemal na pewno typowy błąd tercjowy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis jednogłosowy w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.             EZTU = 2 laseczki w górę

Zapis dwugłosowy w Wn

EZTU + EZnieU

Zapis dwugłosowy w Wf, Wa i Ww

EZnieU + EZnieU1
..

W tekście głównym zachowujemy notację A, często przez Chopina stosowaną w dojrzalszych dziełach, w której rezygnuje on ze ścisłości poli­fonicznej na rzecz prostoty zapisu. Pisownia Wn świadczy o adiustacji dokonanej w druku – do wydrukowanego już tekstu zgodnego z A dodano ósemki z laseczkami skierowanymi w dół, aby wypełnić rytmicznie dolny głos. Tę nielogiczną notację zmieniono we wszystkich pozostałych wydaniach opartych na Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf