


|
Zapis jednogłosowy w A ! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. EZTU = 2 laseczki w górę |
|
|
Zapis dwugłosowy w Wn EZTU + EZnieU |
|
|
Zapis dwugłosowy w Wf, Wa i Ww EZnieU + EZnieU1 |
W tekście głównym zachowujemy notację A, często przez Chopina stosowaną w dojrzalszych dziełach, w której rezygnuje on ze ścisłości polifonicznej na rzecz prostoty zapisu. Pisownia Wn świadczy o adiustacji dokonanej w druku – do wydrukowanego już tekstu zgodnego z A dodano ósemki z laseczkami skierowanymi w dół, aby wypełnić rytmicznie dolny głos. Tę nielogiczną notację zmieniono we wszystkich pozostałych wydaniach opartych na Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Rytm