Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 195

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

b w akordach w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 2 akordy w tym takcie, tylko dolna 5-linia.        EZnieU = kreska takt., arpeggio, 2 x b i laski

ges w akordach w Wf (→Wa)

EZTU = kreska takt., arpeggio, bemol, kawałek drugiego arpeggia, 2 x ges z linią dodaną i laski

..

Pozostawienie akordu w niezmienionej postaci, jak jest w Wf, wydaje się lepiej współgrać z wygasaniem muzyki w tych taktach (calando). Najprawdopodobniej mamy tu do czynienia z Chopinowską poprawką w [KF] lub w korekcie Wf1. Za tą drugą możliwością przemawiają widoczne w Wf drobne usterki druku, mogące świadczyć o dokonywaniu zmian w tym miejscu. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję Wf. Wersję zanotowaną w A można traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 197-198

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Skreślenia widoczne w A pozwalają odkryć, że:

  • Chopin zaczął wpisywać partię l.r. oktawę wyżej, od ges1-ges2;
  • w partii pr.r. w obu taktach, a w lewej w t. 198 (łącznie 4 oktawy), wpisane były nuty f (a nie ges), zapewne z myślą o fis. Obecność nut bez krzyżyków sugeruje, że w roboczym autografie (zaginionym), na podstawie którego Chopin pisał A, zmiana tonacji – być może nieoznaczona – miała miejsce 2 takty wcześniej niż w wersji ostatecznej.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy A , Skreślenia A , Korekty enharmonii

t. 197

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Zapis tego taktu, skądinąd oczywistego, jeśli chodzi o brzmienie, nie we wszystkich źródłach jest dokładny. W A brakuje dwóch bemoli w 2. połowie taktu, przed ges1 i ges (ten drugi jest potrzebny, gdyż w rękopisie, a także w Wf i Wn pierwsza oktawa l.r. zapisana jest w kluczu wiolinowym). Wn poprawiono obie niedokładności, natomiast w Wf dodano tylko drugi z tych znaków. W Wa dodano  przed ges1 i przesunięto przywrócenie klucza basowego, tak jak w naszym tekście głównym, co wyeliminowało konieczność powtórzenia  przed ges.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 203

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

We wszystkich źródłach występują krzyżyki (ostrzegawcze?) przed Ais i ais. W tekście głównym te nieuzasadnione znaki pomijamy. Podobnie w t. 219.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 205-221

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W t. 205 i 221 dodajemy w tekście głównym  ostrzegawczy przed h. Znaki dodano również w Wn, co przejęto także w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn