mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 74-75

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A (→Wf) nie ma kasowników podwyższają­cych es1 na e1 w tych taktach. Oczywistą niedo­kładność Chopina poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 77

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  przed es1 dodany – być może na polecenie Chopina – w korekcie Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 77-82

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A (→Wf1) nie ma bemoli przywracających des3 w t. 77 (5. ósemka) oraz es3 i es2 w t. 78 i 82 (2. ósemka z końcowej trioli górnego głosu). Te charakterystyczne dla Chopina, oczywiste niedokładności poprawiono w Wn i Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 78

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Skreślenia widoczne w A pozwalają odczytać pierwotną wersję partii pr.r. w tym takcie: . 

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 84-85

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do końca t. 84 w A (interpretacja kontekstowa→Wn) i Wa

! miniat: wycinek, 2 ostatnie ósemki 84 + 1. triola 85, tylko górna 5-linia.                     EZTU = prawy koniec 84

Łuk do t. 85 w Wf

EZnieU1 prawy koniec 84 (zgrubsza dopasowany) + końcówka w 85 (krótki łuk do ces2)
..

Łuki A są tu niejasne – koniec łuku w t. 84 sięga wprawdzie poza kreskę taktową, ale nie sugeruje doprowadzenia go do 1. ósemki t. 85. Interpretacja Wf – za pośrednictwem [KF] – jest więc nietrafna, za czym dodatkowo przeprzemawiają jednoznaczne zapisy A w analogicznych t. 171-172, a przede wszystkim 251-252, w których Chopin wyraźnie oznaczył zakończenie łuku na ostatniej ósemce t. 251, skreślając jego napisaną początkowo, zbyt daleko sięgającą końcówkę. Tak jak w t. 80-81, w Wa uznano łuk Wf za niedokładny i skrócono – tutaj niemal na pewno słusznie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A