Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 37

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez łuku w Wf

Wf puste

Łuk w Wn i Wa

Wna łuk jak u nas tylko bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

red TGTU=łuk w nawiasie

..

W tego typu fakturze, w której partie obu rąk poruszają się z równolegle lub przynajmniej w jednakowym rytmie (jak w t. 37-38), Chopin często zadowalał się łukiem nad górnym głosem, niejednokrotnie stosował też jednak podwójne łukowanie (por. np. środkowy fragment Larghetta z Koncertu f op. 21, w którym tylko niektóre frazy mają pojedyncze łukowanie, np. od t. 57). Biorąc pod uwagę ewentualność autentycznej korekty Wn w tym miejscu, w tekście głównym proponujemy łuk w nawiasie. Łuk dodany w Wa to z pewnością adiustacja, nierzadko spotykana w podobnych sytuacjach.

W Wf brakuje w tym miejscu łuku w l.r. W Wn i Wa dokonano równolegle takiej samej adiustacji, zapewne uznając ten brak za przeoczenie. W tekście głównym proponujemy łuk jako wariant. [Czy jest jakiś inny scenariusz, który mi umyka?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 39

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 i  w Wf (→Wa)

Wfa dolny głos l.r. to  i  d polączone łukiem

 

2  w Wn

Wn dwie  połączone łukiem

 proponowana przez redakcję

red TGTU

..

Brak w Wf (→Wa) kropki przedłużającej drugą ćwierćnutę d to zapewne pomyłka, którą poprawiono w Wn (w oryginalnej partyturze operowej to d jest półnutą z kropką). Zapis z półnutą wprowadzamy także w tekście głównym jako prostszy i czytelniejszy.

Nie jest to jedyny błąd tego typu w tym fragmencie Wariacji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 41

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

Występujące w Wf (→Wa), bardzo w tym okresie dla Chopina charakterystyczne, dwa rodzaje oznaczeń staccato, kliniki i kropki, zredukowano w Wn w całych Wariacjach do tylko jednego – kropek. Tak stało się właśnie w tym takcie: klinik pod tercją d1-f1 w Wf (→Wa) zamieniono w Wn na kropkę staccato

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 49

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

Nuta f1 na początku taktu ma w Wf wartość ćwierćnuty z kropką. Kropka ta w praktyce nic nie oznacza, gdyż na 3. ósemce f1 jest i tak powtórzone. Jest to więc przypuszczalnie pomyłka, ewentualnie ślad po pierwotnej wersji bez powtórzenia f1 na 3. ósemce. W tekście głównym uwzględniamy w tej sytuacji zmianę wprowadzoną w Wn i Wa, w których kropkę pominięto. 

Kropka przedłużająca ćwierćnutę ie ma w tym miejscu sensu, ponieważ na 3. ośemce taktu w dolnym głosie pr.r. dźwięk f1 zostaje powtórzony. W tekście głównym usuwamy więc kropkę, tak jak zrobiono to w Wn i Wa. Kwestię podziału na głosy i błędów w wartościach rytmicznych w tym fragmencie całościowo opisujemy w uwadze w t. 39.

[chyba że to całkiem uznajemy za błąd i wtedy trochę inaczej pierwsze zdanie i niewidoczne warianty?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 49

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W Wf nie ma  podwyższającego es2 na e2. Oczywisty błąd – e2 występuje w oryginalnym temacie opery – poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji