mUltimate Chopin

op. 12, Wariacje B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 179

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W Wf przeoczono  podwyższający c4 na cis4, co zauważono i uzupełniono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 179

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Klinik w Wf

Wf TGTU=klinik cis3-4

Bez znaku w Wn

Kropka staccato w Wa

Wa kropka, ale w Wa jest nad cis4, a w Wn pomiędzy cis3 a cis4 – no właśnie! W Wn nie ma kropki, jest brudek
..

Celem ingerencji adiustatora Wa mogło być ujednolicenie znaków w partiach obu rąk – akord l.r. ma kropkę, tak jak poprzednie, co czyni ten znak bardziej wiarygodnym niż odosobniony w tym fragmencie klinik pr.r. W tekście głównym zachowujemy jednak oznaczenia Wf, gdyż użycie różnych znaków w partiach obu rąk można tu łatwo uzasadnić kontekstem fakturalnym – akord l.r. kontynuuje dotychczasowy przebieg, a oktawa pr.r. – nie.
Brak znaku w Wn to zapewne przeoczenie.

Obecność kropki staccato w dwóch niezależnych źródłach – Wn i Wa – pozwala podejrzewać, że Chopin zamienił ją na klinik dopiero w najpóźniejszej korekcie Wf, już po wysłaniu egzemplarzy przeznaczonych na podkłady do Wn i Wa. Biorąc jednak pod uwagę, że w Wn kliników w ogóle w Wariacjach nie użyto, zmieniając je wszędzie na kropki (patrz uwaga w t. 7), za bardziej prawdopodobną uważamy podwójną adiustację. Celem ingerencji adiustatora Wa mogło być  ujednolicenie znaków w partiach obu rąk – akord l.r. ma kropkę, tak jak poprzednie, co czyni ten znak bardziej wiarygodnym niż odosobniony w tym fragmencie klinik pr.r. W tekście głównym zachowujemy oznaczenia Wf, gdyż użycie różnych znaków w partiach obu rąk można tu łatwo uzasadnić kontekstem fakturalnym – akord l.r. kontynuuje dotychczasowy przebieg, a oktawa pr.r. – nie.

Obecność kropki staccato w dwóch niezależnych źródłach – Wn i Wa – pozwala podejrzewać, że Chopin zamienił ją na klinik dopiero podczas korekty Wf, już po wysłaniu egzemplarzy mających posłużyć za podkłady do Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Kliniki

t. 180

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  przed f3, dodany w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 181

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy  przed a2, występujący we wszystkich źródłach. Na tym etapie tej regularnej progresji znak wydaje się niepotrzebny.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 182

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym umieszczamy przypominający  przy es3, tak jak zrobiono to w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn