mUltimate Chopin

op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 38

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Bez oznaczeń w KF (->Wn)

  w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Pedalizacja Wf (→Wa) wydaje się być pomyłką, nawet jeśli wpisał ją Chopin. Pedalizacja t. 25-39, poza tym miejscem zgodna w KF i Wf, wykazuje bowiem łatwą do uchwycenia regularność – użycie pedału jest oznaczone tylko tam, gdzie nuty basowe są uderzane osobno – z której omawiane oznaczenia Wf się wyłamują.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 38

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W Wf (→Wa) nie ma  podwyższającego des1 na d1, co jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 39

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

ges2 w KF (→Wn1) i Wf (→Wa)

g2 w Wn2

Kaso g2 bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Dwa główne argumenty przemawiają za tym, że Chopin mógł się pomylić, pozostawiając 1. nutę taktu bez  dającego g2:

  • analogia z trzema poprzednimi frazami, w których 1. nuta pr.r. zawsze, zarówno w Ces-dur, jak i B-dur, tworzy z basem interwał wielkiej nony;
  • dość częsta u Chopina niepewność co do obecności ostatniego znaku przykluczowego, w tym wypadku  ges. O tym, że Chopin nie był pewien, czy znaku przygodnego wymaga g czy ges, świadczy dwukrotnie postawiony  przed ges2 w t. 27 i 35. Skoro zaś Chopin opatrzył bemolem – w zasadzie zupełnie niepotrzebnie – nutę ges2, logiczne jest uznanie, że odpowiednią nutę bez  należy odczytywać jako g2.

Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe ze wskazaniem na g2.
Kasownik dodano, przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 31, w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy

t. 40

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Tryl z ces2 w źródłach, odczyt dosłowny

Tu bez kliszy 

Tryl z c2 lub ces2, wariantowa propozycja redakcji

TGTU = [kaso] nad trylem
..

Odczytany dosłownie, tekst źródłowy oznacza, że górną nutą trylu jest ces2, jako że brak jest znaku chromatycznego precyzującego jej wysokość. Znaki takie Chopin jednak często pomijał (por. np. t. 23 i 93 lub Scherzo b op. 31, t. 74), toteż nie daje to pewności, czy taka była jego intencja. Użycie do zapisania czterodźwięku zmniejszonego septymy e-des implikuje w naturalny sposób użycie c2, co potwierdza tonacja f-moll panująca w następnych 16 taktach. Nie stanowi to jednak decydującego argumentu, gdyż omawiany takt ma charakter przejściowy, a użyte akordy, dopuszczając rozmaite interpretacje, nie determinują jeszcze tonacji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

t. 40

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Ćwierćnuta b1 w KF (→Wn)

zamiast półnuty

Półnuta w Wf (→Wa)
..

Obie wersje mogą być autentyczne – Chopin zapisywał grupy drobnych nut zarówno jako zajmujące jakąś część taktu, jak i poza taktem, por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 26 oraz 30-31 i 33. Z drugiej strony, któraś z nich może też być pomyłkowa, ale nie jest to w tym kontekście tak istotne, gdyż różnica zapisu nie wpływa tu znacząco na wykonanie. W tekście głównym proponujemy półnutę ze względu na możliwość korekty Chopina w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf