Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 327
- Następna »
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Kliniki nad d i a to wynik pomyłki sztycharza Wf, który źle zinterpretował jedynki palcowania. Pierwszy z nich usunięto w trakcie ostatniej korekty Wf (→Wa), jednak w Wn pozostał niepoprawiony. W tekście głównym podajemy palcowanie, zgodnie z A, jednak uwzględnienie cyfry nad d pozostawiamy do uznania wykonawcy, gdyż w następnych, podobnych figurach (t. 4, 6, 8) Chopin już jej ani razu nie powtórzył i niewykluczone, że odnosiła się ona do pierwotnej wersji tego fragmentu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 2-6
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Zasięg i ewentualne podziały łuków nie są w A jasne. Proponujemy dwie możliwe interpretacje. Być może właśnie niepewność w tej kwestii spowodowała pominięcie w Wf (→Wn,Wa) łuków w t. 3-5. W tego typu jednorodnej rytmicznie, wirtuozowskiej figuracji ewentualne przerwania łuków na głównych częściach taktu nie wpływają na wykonanie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A |
|||||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak obniżającego d1 na des1 to z pewnością przeoczenie sztycharza Wf1 (→Wa1). Błąd poprawiono w Wf2 i Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
W Wf1 4. i 5. szesnastka taktu brzmią h1-a1. Jest to niewątpliwie błąd – sztycharz przypuszczalnie zasugerował się strukturą poprzedniej figury i dwóch następnych. Pomyłkę sprostowano w Wf2, prawidłową, analogiczną do t. 6 i 14 wersję mają też wszystkie pozostałe źródła. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 3-11
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
W t. 3, w tekście głównym podajemy bez nawiasów palcowanie pochodzące z A. Odtworzono je także w Wf (→Wn), pomijając jednak, zapewne przypadkowo, ostatnią cyfrę. Tę okrojoną wersję palcowania ma również Wa, w którym powtórzono je dodatkowo w analogicznym t. 11. W wydaniu tym dodano ponadto cyfry w dalszej części t. 3. W tekście głównym oprócz cyfr zaczerpniętych z A, uwzględniamy odmienne palcowanie dopisane przez Chopina w t. 3-4 w WfD. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Różnice palcowania |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 327
- Następna »