Zagadnienia : Błędy Wf

t. 2

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie w A

!!!   miniat: 2. i 3. ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia.     Tu 2x '1' (nad d i a)

Klinik w Wf (→Wa)

!!!    tylko klinik nad a, zamiast palców

Kliniki w Wn

!!!       dwa kliniki nad d i a, zamiast palców

Wariantowa propozycja redakcji

..

Kliniki nad d i a to wynik pomyłki sztycharza Wf, który źle zinterpretował jedynki palcowania. Pierwszy z nich usunięto w trakcie ostatniej korekty Wf (→Wa), jednak w Wn pozostał niepoprawiony. W tekście głównym podajemy palcowanie, zgodnie z A, jednak uwzględnienie cyfry nad d pozostawiamy do uznania wykonawcy, gdyż w następnych, podobnych figurach (t. 4, 6, 8) Chopin już jej ani razu nie powtórzył i niewykluczone, że odnosiła się ona do pierwotnej wersji tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuki A, interpretacja kontekstowa

Inna interpretacja łuków A

!!!      t. 2-7= stare TGTU

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)

 !!!      Łuk w t. 2 do ostatniej szesnastki, t. 6-7=stare TGTU

..

Zasięg i ewentualne podziały łuków nie są w A jasne. Proponujemy dwie możliwe interpretacje. Być może właśnie niepewność w tej kwestii spowodowała pominięcie w Wf (→Wn,Wa) łuków w t. 3-5. W tego typu jednorodnej rytmicznie, wirtuozowskiej figuracji ewentualne przerwania łuków na głównych częściach taktu nie wpływają na wykonanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A

t. 2

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

des1 w A (→Wn), Wf2 i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.       TGTU (bemol)

d1 w Wf1 (→Wa1)

Tu pusta klisza 

..

Brak  obniżającego d1 na des1 to z pewnością przeoczenie sztycharza Wf1 (→Wa1). Błąd poprawiono w Wf2 i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 2

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

..

W Wf1 4. i 5. szesnastka taktu brzmią h1-a1. Jest to niewątpliwie błąd – sztycharz przypuszczalnie zasugerował się strukturą poprzedniej figury i dwóch następnych. Pomyłkę sprostowano w Wf2, prawidłową, analogiczną do t. 6 i 14 wersję mają też wszystkie pozostałe źródła.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 3-11

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Palcowanie w A

!!!   miniat: t. 3, tylko górna 5linia, bez napisów.    Tu 4 cyfry podane w TGTU t. 3 bez nawiasów 

Wf (→Wn)

!!!!    to, co A (wariant 11), bez ostatniej '1'

Wa

!!!   w t. 3 to, co w A + '515251' (bez ostatniej nuty) oraz w t. 11 '1 25' (to co Wf w t. 3)

WfD

!!!   tr=TGTU (t. 3-4), bez kreseczki;    red=TGTU

..

W t. 3, w tekście głównym podajemy bez nawiasów palcowanie pochodzące z A. Odtworzono je także w Wf (→Wn), pomijając jednak, zapewne przypadkowo, ostatnią cyfrę. Tę okrojoną wersję palcowania ma również Wa, w którym powtórzono je dodatkowo w analogicznym t. 11. W wydaniu tym dodano ponadto cyfry w dalszej części t. 3. W tekście głównym oprócz cyfr zaczerpniętych z A, uwzględniamy odmienne palcowanie dopisane przez Chopina w t. 3-4 w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Różnice palcowania