Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 433

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A notacja znaków chromatycznych jest w tym takcie niedokładna:

  • przed 1. akordem pr.r. jest tylko jeden , i to napisany tak, że nie jest pewne, której nuty ma dotyczyć (przyjmujemy, że des3),
  • w każdej z triol  znajduje się tylko przed 1. nutą,
  • brak  przed dolną nutą tercji l.r. na 3. mierze taktu.

Potrzebne znaki dodano już w Wn1 (→Wf), przeoczono jednak  przed dolną nutą oktawy l.r. na początku taktu. Poprawny zapis prezentują Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 434-435

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego d2 na dis2 w t. 434 ani d1 na dis1 w t. 435. Pierwszy z tych znaków formalnie nie jest potrzebny ze względu na błędny zapis seksty na początku taktu, toteż uzupełniono go dopiero w Wn3 i Wa2 (→Wa3) wraz z poprawką tego błędu. Znak w t. 435 dodano od razu w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 437

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Przed 1. szesnastką w Wf nie ma  podwyższającego d2 na dis2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 466

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik przed h2, 4. ósemką, znajduje się tylko w Wa i Wn2, jednak ze względu na użycie przenośnika oktawowego brzmienie tej nuty uznajemy za sprecyzowane także w pozostałych źródłach. Podobnie w t. 468.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 469-471

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Przed ostatnią nutą t. 469 i przedostatnią w t. 471 nie ma w A znaku chromatycznego. Tę oczywistą niedokładność poprawił Fontana w KF (→Wn). W Wf znaków początkowo nie było w obu taktach, a ponadto w t. 469 omawianą nutę wydrukowano oktawę za nisko (planując być może użycie przenośnika oktawowego). Wersja ta przeszła do Wa1, w którym dodano tylko  w t. 471. W Wf zaś w ostatniej fazie korekt przeniesiono nutę w t. 469 na właściwą wysokość, dodając jej , nie uzupełniono jednak znaku w t. 471. W Wa2 (→Wa3) wysokość ostatniej nuty t. 469 poprawiono zgodnie z logiką budowy pasażu, nie dodano jednak .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A