Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 15
- Następna »
t. 75
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
Tak jak w t. 5 (i 71), umieszczenie pod h to efekt rutynowej adiustacji Wf (→Wa,Wn1→Wn2). Mylący zapis poprawiono dopiero w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
|||||
t. 76-77
|
Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur
..
W tekście głównym podajemy widoczne w A (→Wn1) dwa łuki motywiczne: nad pr.r. i pod l.r. W Wf łuk l.r. przeniesiono na stronę główek nutowych, przez co nabrał on znaczenia łuku przetrzymującego. Zdaniem redakcji jest to wynik maniery sztycharza, a nie korekty Chopina. W Wa i Wn2 dodano dowolnie po jeszcze jednym łuku w każdej ręce, w rezultacie także w tych wydaniach as jest przetrzymane. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn |
|||||
t. 77-78
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
W Wf (→Wa) rutynowe przeniesienie łuku na stronę główek nutowych zmieniło niewątpliwy łuk motywiczny A1 w łuk przetrzymujący c1. Inaczej niż w t. 65-66, tutaj nie próbowano poprawić tego błędu. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A1 i Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||||
t. 78-79
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
W Wf (→Wa) rutynowe przeniesienie łuku na stronę główek nutowych zmieniło niewątpliwy łuk motywiczny A1 w łuk przetrzymujący b. Zwraca uwagę, że w analogicznych t. 62-63 ten sam łuk A1 odtworzono w Wf poprawnie, co sugeruje korektę tamtego miejsca. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A1 i Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń |
|||||
t. 87-97
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Nie jest jasne, co spowodowało różnicę umiejscowienia akcentów pomiędzy Wn a Wf (→Wa). Każdą z wersji można podejrzewać o niezgodność z zapisem Chopina:
Oznacza to zarazem, że każda z tych pisowni może być autentyczna, a jeśli podkładem dla Wf był drugi autograf, to nawet obie. W tekście głównym podajemy notację naszego źródła podstawowego, czyli Wf. Za rozwiązaniem tym przemawiają również:
W tekście głównym umieszczamy akcenty nad górną pięciolinią, tak jak zrobiono to w Wf. [a może to, co jest w pełnym opisie, dać tutaj? A może tu bez widocznych wariantów?] Prawdopodobnie w [A] (→Wn) akcenty w t. 87-100 były umieszczone pomiędzy partami lewej i prawej ręki (na dolnej pięciolinii). Ponieważ mogą one odnosić się jedynie do oktawy a-a1, ze względów graficznych umieszczamy je nad górną pięciolinią, co zrobiono też w Wf. Nie można też wykluczyć, że podczas korekty Wf Chopin dodał akcenty pominięte omyłkowo przez Fontanę lub sztycharzy. [przepisane z Twoich notatek, chociaż po słowach "oktawy a-a1" jest jeszcze nawias "(nuta pedałowa)", ale trzeba by go chyba trochę rozwinąć, a nie jestem pewna, czy dobrze to rozumiem. Chodzi o to, że ta dolna oktawa jest nutą pedałową?] kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 15
- Następna »