Zagadnienia : Poprawki A
t. 456
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Tak jak w t. 453-454, skreślenia widoczne w A pozwalają odczytać wcześniejszą redakcję tego taktu:
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
|||||
t. 472-475
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kwestia, czy łuki na przejściach t. 472-473 i 474-475 mają być rozdzielone czy połączone, nie jest w A jasna, częściowo z powodu poprawek zarówno łuków, jak i samych nut. Porównanie z analogicznymi figurami w t. 476-480 sugeruje, że odtworzenie tych łuków przez wydania jako jednotaktowych może odpowiadać intencji Chopina. Jednak zapis w t. 474-475 wyraźnie sugeruje użycie dwutaktowego łuku, a możliwości takiej nie wyklucza również notacja poprzednich dwóch taktów. Biorąc to pod uwagę proponujemy dwie interpretacje omawianych łuków. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek |
|||||
t. 472-473
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Górny łuk został pominięty w Wn1 (→Wf→Wa) być może ze względu na swój nietypowy kształt, będący skutkiem poprawek. Znak dodano w Wn2 wraz z górnymi łukami we wszystkich podobnych figurach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Poprawki A , Adiustacje Wn |
|||||
t. 476
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopin wahał się co do wysokości ostatniej ósemki. Już kreślenia w A świadczą o dwukrotnej zmianie decyzji – Chopin wyszedł od g2, zmienił je na d2, by następnie powrócić do g2. Wn ma g2, jednak w korekcie Wf (→Wa) Chopin ponownie zmienił je na d2. Tę najpóźniejszą decyzję podajemy w tekście głównym, obie wersje można wszakże traktować równorzędnie. Jest rzeczą interesującą, że śladów podobnych rozterek nie znajdujemy w analogicznej brzmieniowo sytuacji 4 takty wcześniej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 481-483
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Widoczne w A skreślenia pozwalają na odczytanie pierwotnej wersji, w której l.r. miała takie same akordy jak pr.r., kontynuując relację wyznaczoną przez 1. akord całego pochodu. Chopin wpisał cztery kolejne akordy (do drugiego w t. 482), zanim zmienił koncepcję lub zorientował się w pomyłce. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Zmiany akompaniamentu |