|
|
|
|
T. 471-474 były w A pierwotnie objęte dwoma dwutaktowymi łukami. Chopin następnie skreślił te łuki i zastąpił czterema krótszymi, które w wydaniach odtworzono jako jednotaktowe. Zdaniem redakcji, możliwe, że taka była intencja Chopina – por. niebudzące wątpliwości łukowanie podobnych t. 476-480. Sytuacja na przejściach t. 472-473 i 474-475 jest jednak w A daleka od jednoznaczności:
- Odczytane dosłownie, łuki w t. 474-475, mimo zapisu na różnych stronach, niewątpliwie oznaczają jeden, dwutaktowy łuk. Widać przy tym, że także pierwotny, dwutaktowy łuk obejmujący t. 473-474 wyraźnie wykraczał poza ostatnią kreskę taktową na stronie, sugerując kontynuację.
- W t. 472-473 oba dopisane w trakcie poprawki łuki są niedokładne. Pierwszy z nich dochodzi tylko do przedostatniej ósemki taktu, zapewne jednak ma sięgać dalej – Chopin mógł uważać, że dopisuje tylko początek nowego łuku, a moment zakończenia wskazany jest przez koniec staranniejszego, pierwotnego łuku. Drugi łuk rozpoczyna się już pod koniec t. 472, co być może wynikało tylko z konieczności objęcia nim ostatecznego zapisu 1. trioli t. 473, umieszczonego na sąsiedniej pięciolinii, ale może też oznaczać, że łuk ten ma być kontynuacją poprzedniego.
Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia, proponujemy dwie interpretacje łuków w tych taktach.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Poprawki A, Błędy wynikające z poprawek
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji