Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 595-596

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

EZnieU

Łuki w Wn3

EZTU

..

Zachodzące na siebie łuki Wf (→Wa,Wn1Wn2) można odczytywać dosłownie, ale zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że intencją Chopina były łuki następujące po sobie, jak to zinterpretowano w Wn3. Patrz też uwaga do t. 597-599. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 596

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Bez znaku w Wa

!!!   [miniat : ten takt, tylko dolna 5-linia ale z całą pr.r., bez łuku.

Tu pusta klisza

 w KG (odczyt dosłowny)

!!!!   [widły na cały takt, pod l.r., zaczęte wyraźnie przed nutą]

Akcent długi w KG (interpretacja kontekstowa) i Wf

!!!   [TGTU]

 w Wn

!!!   ["całotaktowe" widły nad pr.r. (zobacz na zdjęciu) Na kliszy pod łukiem.

..

Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 596

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ​​​​​​​ostrzegawczy przed c1. Znak dodano również w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 596-599

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: od c2-c3 do h2-h3, tylko górna 5-linia, bez wideł.                  EZnieU1

3 łuki w Wn3

1. do c2-c3; drugi i trzeci całotaktowe (598 i 599)

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU

..

Trudno stwierdzić, na ile wiernie łuki Wf (→Wa,Wn1Wn2) odtwarzają notację [A] – można sobie np. wyobrazić, że zbiegnięcie łuków na 1. oktawie t. 598 miało być w zamyśle Cho­pi­na połączeniem obu łuków w jeden. Co więcej, niewykluczone, że już notacja [A] zawierała pewne niedokładności, których tyle spotyka się w zachowanych Chopinowskich autografach, np. brak łuku w końcówce frazy (t. 599-600) mógł się wiązać z przejściem na nową linię tekstu, co niejednokrotnie skutkowało pominięciem dokoń­czenia łuku. Z tego względu w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad całą frazą, na wzór analogicznego miejsca ekspozycji (t. 245-249). Rozwiązanie podane w Wn3 zdradza rutynowe podejście, w którym za najnaturalniejsze uważano łuki całotaktowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 596

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Tak jak w t. 13 i 145, w tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze. Uzupełnienie wprowadzono już w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn