Wa1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 596-599

2 łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: od c2-c3 do h2-h3, tylko górna 5-linia, bez wideł.                  EZnieU1

3 łuki w Wn3

1. do c2-c3; drugi i trzeci całotaktowe (598 i 599)

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU

Trudno stwierdzić, na ile wiernie łuki Wf (→Wa,Wn1Wn2) odtwarzają notację [A] – można sobie np. wyobrazić, że zbiegnięcie łuków na 1. oktawie t. 598 miało być w zamyśle Cho­pi­na połączeniem obu łuków w jeden. Co więcej, niewykluczone, że już notacja [A] zawierała pewne niedokładności, których tyle spotyka się w zachowanych Chopinowskich autografach, np. brak łuku w końcówce frazy (t. 599-600) mógł się wiązać z przejściem na nową linię tekstu, co niejednokrotnie skutkowało pominięciem dokoń­czenia łuku. Z tego względu w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad całą frazą, na wzór analogicznego miejsca ekspozycji (t. 245-249). Rozwiązanie podane w Wn3 zdradza rutynowe podejście, w którym za najnaturalniejsze uważano łuki całotaktowe.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.