Zagadnienia : Połowiczne korekty
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 282
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wf1 ma na 1. ósemce tercję as1-c2. Jest to wyraźny przykład niedokończonej korekty, w której dodrukowano właściwą nutę, nie usuwając błędnej. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Połowiczne korekty |
||||||
t. 346
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Szesnastka rozpoczynająca przypomniany tu charakterystyczny motyw czołowy tej części Koncertu brzmi w Wn1 As-f. Ten oczywisty błąd, poprawiony zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2, jest prawdopodobnie skutkiem niedokończenia korekty pomyłkowo wydrukowanego w tym miejscu As – dodano prawidłową nutę, lecz nie usunięto błędnej. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Połowiczne korekty |
||||||
t. 430
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Zdaniem redakcji, występująca w Wf (→Wn1,Wa) tercja c2-es2 to najprawdopobniej błąd "połowicznej korekty" – korygując pomyłkowe c2, sztycharz dodał właściwą nutę (es2), lecz nie usunął błędnego c2. Dowolna wersja Wn2 pozwala uniknąć nieuzasadnionej komplikacji pianistycznej, jest jednak bardzo mało prawdopodobne, by mogła odpowiadać zamysłowi Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Połowiczne korekty |
||||||
t. 570
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Dodatkowe to niewątpliwa pomyłka sztycharza Wn (być może niedokończona poprawka – po pomyłkowym wydrukowaniu znaku na 3. mierze taktu, dodano właściwe oznaczenie, ale nie usunięto błędnego). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Połowiczne korekty |
||||||
t. 618-619
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Brak autografu utrudnia rozszyfrowanie rzeczywistego znaczenia dwóch łuków występujących w Wf (→Wn,Wa). W zbliżonym kontekście melodyczno-rytmicznym, pojawiającym się wielokrotnie w utworach Chopina, nuta przypadająca na mocną część taktu jest zawsze uderzana (powtarzana) – por. np. t. 220-221 i 571-572 czy 606-609. Dlatego wydaje się bardzo prawdopodobne, że i tu intencją Chopina było powtórzenie a1 na początku t. 619. Widoczne w Wf ślady poprawek w t. 619 wskazują na nieporozumienie przy realizacji korekty jako prawdopodobną przyczynę niezamierzonego pozostawienia łuku przetrzymującego tę nutę. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Połowiczne korekty |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »