mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 7-8

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Łuk do t. 8 w A i KGS

!!!   miniat: wycinek t. 7-8 lub tylko przyległe połówki taktów, tylko dolna 5-linia.                             łuk EZTU t. 5-8

Łuk do końca t. 7 w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU
..

Rozpoczęty na początku Preludium łuk l.r. dochodzi w A wyraźnie do 1. ósemki t. 8. Mimo to zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) uznano to za niedokładność i doprowadzono łuk jedynie do ostatniej ósemki t. 7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 8-11

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuki od 2. do 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od ostatniej 8-ki t. 8 do 2. 8-ki t. 10, tylko l.r., bez pedału.                                EZnieU

Łuki od 1. do 6. ósemki w KF (→Wn)

EZnieU1 (częściowo do zrobienia)

Łuki od 2. ósemki do następnego taktu w Wf (→Wa)

EZTU 8-9 i 10-11 + EZnieU2 9-10

Łuki od 2. ósemki do na­stę­pnego taktu proponowane przez redakcję

EZTU
..

Odczytane dosłownie, 3 kolejne łuki A dochodzą tylko do ostatniej ósemki taktu, a ponadto nie całkiem jasny jest moment rozpoczęcia łuku w t. 9 (przyjmujemy, że jest to 2. ósemka). Z powodów omówionych w t. 1-2 uważamy te zapisy za niedokładne, a do tekstu głównego przyjmujemy zasadniczo łuki Wf (→Wa), zgodne ze sposobem, w jaki Chopin poprawiał w A niektóre łuki w podobnych figurach. W t. 9-10 zapis najwyższych nut l.r. na górnej pięciolinii i ich zbliżenie do półnuty b1 otwiera dodatkową możliwość interpretacji łuku l.r. jako dochodzącego do tej półnuty. Możliwość tę uwzględniamy w tekście głównym, traktując wersję Wf (→Wa) jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Znaki staccato w A

!!!   miniat: dwa kawałki: od 4. ósemki do końca t. 9 i to samo w t. 10, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.     Tu kropki i kliniki nad dwudźwiękami, jak trzeba to przesuniętymi w pionie (corel EZnieU= kropka klinik kropka; nic klinik klinik). Ta adnotacja nie dotyczy kliników na 2. ósemce tych taktów, które są w ESTU

Kliniki w KF

!!!     tylko dwa w t. 9 (nad 4. i 6. ósemką)

Kliniki w Wf i Wa

!!!    tylko nad a1-d2 w t. 9 i c2-f2 w t. 10

Kliniki w Wn1

!!!     tylko t. 9:    pod 4. ósemką, nad 6. i pod 8.

Kliniki w Wn2 (→Wn3)

!!!     w obu taktach po trzy kliniki pod parzystymi ósemkami

Bez znaków – propozycja redakcji
..

Nie jest jasne, czy decydując się na wskazanie artykulacji pr.r. za pomocą określeń słownych, Chopin chciał zrezygnować z wpisanych wcześniej znaków staccato. Począwszy od t. 11, Chopin skreślił je w A, tak iż pozostawienie ich w t. 9-10 świadczy, zdaniem redakcji, o niedokończeniu poprawek w wyniku rozproszenia uwagi. Stąd nasza propozycja tekstu głównego. Chopin mógł jednak celowo pozostawić na początku nowego odcinka podwójne wskazania – słowami i znakami. Biorąc pod uwagę widoczne niedokładności wynikające z trudności graficznych, za wersję najlepiej wyrażającą tę intencję trzeba uznać notację Wn2 (→Wn3). Do miana autentycznej (zaakceptowanej przez Chopina) może też pretendować wersja Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KF

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Różne akcenty w A

!!!   miniat: od półnuty w t. 9, do półnuty w t. 10, tylko górna 5-linia, bez wideł i napisów.       EZTU

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

Akcenty długie – alternatywna propozycja redakcji
..

Nie jest całkiem jasne, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał na myśli w tych taktach (podobnie w t. 39-40). Drugi z nich jest niewątpliwie akcentem długim, jednak pierwszy, mimo wydawałoby się analogicznej sytuacji, trudno za taki uznać. Ponieważ notacja akcentów nie jest w Etiudach bardzo precyzyjna, uważamy za dopuszczalne potraktowanie obu znaków jako akcentów długich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności KF