KF
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 9-10

Różne akcenty w A

!!!   miniat: od półnuty w t. 9, do półnuty w t. 10, tylko górna 5-linia, bez wideł i napisów.       EZTU

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

Akcenty długie – alternatywna propozycja redakcji

Nie jest całkiem jasne, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał na myśli w tych taktach (podobnie w t. 39-40). Drugi z nich jest niewątpliwie akcentem długim, jednak pierwszy, mimo wydawałoby się analogicznej sytuacji, trudno za taki uznać. Ponieważ notacja akcentów nie jest w Etiudach bardzo precyzyjna, uważamy za dopuszczalne potraktowanie obu znaków jako akcentów długich.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa