Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 107
- Następna »
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W A nie ma znaku chromatycznego przed pierwszą nutą 4. grupy trzydziestodwójek, którą należałoby w tej sytuacji odczytywać jako ais1. Porównanie z analogicznym t. 1 dowodzi pomyłki Chopina; również przed następnym a2 potwierdza a1 jako zamierzoną wysokość tej nuty. Kasownik dodano w KF i Wf (→Wa), nie ma go natomiast w Wn, co jest przypuszczalnie przeoczeniem sztycharza. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany |
||||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
Umieszczenie w Wf mordentu pod tercją dis1-fis1 sugeruje, że dotyczy on dolnej nuty, czyli dis1. Jest to z pewnością błąd – por. tekst AI oraz t. 13 i 73 – spowodowany tendencją do umieszczania znaków, np. akcentów, kropek staccato, łuków czy niektórych ozdobników ( i ) od strony główek nutowych. W przypadku ozdobników i łuków może to zmienić ich znaczenie, prowadząc do błędu, jak w omawianym miejscu (patrz też np. Polonez fis op. 44, t. 10). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur
..
Odczytany dosłownie akord na 3. mierze taktu brzmi w A (→KF) Fis1-Fis-b-des1-fis1, co daje akord Ges-dur (Fis-dur), który mógłby być częścią tego postępu harmonicznego. Chopin jednak z reguły unikał tego rodzaju nienaturalnej ortografii, toteż najprawdopodobniej przeoczył tu kasowniki obniżające wszystkie nuty fis na f. Uzupełniono je zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn, a kompozytor nie zakwestionował drukowanych kasowników w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych zawierających pochodzące od niego adnotacje. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 107
- Następna »