mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niejasne widełki A

t. 155

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

 w A

w KG (→Wn)

 w Wf

 w Wa

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Zdaniem redakcji, rozpoczęcie znaku  wyraźnie przed półnutą i umieszczenie go na jej laseczce oznacza, że jest to akcent długi, zapisany w proporcji do niespodziewanej długości tej nuty. Interpretację tę podajemy w tekście głównym. Wersje pozostałych źródeł to próby czytelnego oddania formy i znaczenia tego znaku przez kopistę i sztycharzy. W żadnej z nich nie uwzględniono jednak obu wskazanych wyżej elementów notacji, a rozmiar znaku narzucił odczytanie go jako widełek .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niejasne widełki A

t. 241

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 i > w A

!!!   miniat: 1. połowa taktu i jedna nuta, obie pięciolinie, bez pedału.                     jak TGTU, tylko widły krótsze, do laski 4. ósemki (EZnieU1)

 i  w Wn (→Wf)

widły tylko pod pierwszym wiązaniem, potem ciut wyżej akcent długi (EZnieU)

 w Wa

EZnieU, tylko widły

 i > proponowane przez redakcję

TGTU
..

Widełki  mają w A ramiona różnej długości, można jednak bezpiecznie przyjąć, że dochodzą one do 4. ósemki taktu. Wyraźnie krótszy znak w Wn (→Wf→Wa) jest więc z pewnością niedokładny. Co więcej, akcent, przypadający w A na 5. ósemkę l.r. został przypisany do pr.r., wydłużony i przesunięty na koniec 1. połowy taktu (por. t. 243). W wersji Wf znak wygląda już jak drugi akcent (pod nutą) na 7. szesnastce pr.r., co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa do pominięcia go.

W tekście głównym odtwarzamy znaki A, z tym że  doprowadzamy do końca 1. połowy taktu, zgodnie z sensem muzycznym i notacją analogicznych t. 243 i 245.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niejasne widełki A , Niedokładności A