mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 3

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W A (→Wf,KF→Wn) nie ma  przywracającego gis1 w 3. ćwierćnucie dolnego głosu pr.r. Błąd zauważono tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 4

Utwór: op. 43, Tarantela

Wn2 (→Wn3→Wn4)

A, KF3 (→Wf→Ww), Wa, Wn1
..

W A, KF3 (→Wf→Ww), Wa oraz Wn1 przy półnucie c1 na 1. miarę pr.r. nie ma kropki przedłużającej. Kropka taka pojawia się jednak przy powtórzeniu tematu w analogicznym t. 180, co pozwala z dużym prawdopodobieństwem uznać zapis t. 4 za niedokładny. Odpowiedniej adiustacji dokonano już w Wn2 (→Wn3→Wn4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 4-12

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

..

Nuta des w t. 4 i 12 ma w A wartość półnuty z kropką. Błąd, poprawiony w Wf (→Wn,Wa), ma przypuszczalnie źródło w pierwotnym zapisie Etiudy w dwukrotnie większych wartościach rytmicznych. Co ciekawe, w t. 52 Chopin zauważył i skorygował pomyłkę jeszcze pisząc A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Przed 7. szesnastką w A nie ma  przywracającego e1. Jednak przed es1 na 9. szesnastce wpisany jest , który nie miałby racji bytu, gdyby 7. i 8. szesnastka miały brzmieć es1. Przeoczenie  nie ulega tu zatem wątpliwości i zostało potwierdzone dodaniem znaku w korekcie Wf (→Wn,Wa). Analogiczny t. 37 zapisany jest bezbłędnie już w A. Por. t. 12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

ais1 w A (→KF→Wn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

a1 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

TGTU = kaso a1
..

Odczytana dosłownie wersja A (→KF→Wn1), w której  jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf