Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 33
- Następna »
t. 13-32
|
Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur
..
W każdym z t. 13-16 i 29-32 Chopin w A wydzielił początkowo 3. i 5. szesnastkę (odpowiednio h1-eis1 i g1-cis1) jako dodatkowy głos złożony z ósemki i szesnastki: . Następnie zrezygnował z tego głosu, skreślił wiązanie i dodatkową laseczkę 5. szesnastki. Dodatkową laseczkę 3. szesnastki jednak pozostawił, a nawet wydłużył ponad skreślone wiązanie, co niewątpliwie miało oznaczać przedłużenie tej nuty do wartości ćwierćnuty. Sensu tak dokonanych poprawek nie domyślił się jednak ani Fontana, ani sztycharz Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Błędy KF |
|||||
t. 13
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Wersja Wn to wynik niewłaściwej interpretacji nieczytelnej poprawki wysokości tej nuty w KF – kopista najprawdopodobniej napisał początkowo g1, a następnie przerobił je w f1, w taki sposób, że pokryta jest zarówno 2. linia, jak i 1. pole. Poprawka (skreślenie) widoczna jest również w A, w którym jednak dotyczyła niemal na pewno rytmu – Chopin rozważał zapisanie omawianej nuty jako półnuty. Widoczna w KF na początku taktu – jest on w tym rękopisie pierwszy w linii – ołówkowa poprawka błędnego klucza (basowego), a także prawdopodobne skreślenie jednej z nut (raczej dolnej, a więc f1) na 2. ósemce l.r. to ingerencje późniejszego właściciela KF, Hermanna Scholtza. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Obce dodatki w rękopisach , Skreślenia A , Niedokładności KF , Poprawki KF |
|||||
t. 14
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
W A nie ma kasowników podwyższających as i des1 na a i d1. Pomyłka Chopina wynikła przypuszczalnie z pospiesznej poprawki – kompozytor początkowo oznaczył partię l.r. w tym takcie jako powtórzenie poprzedniego taktu i dopiero po zauważeniu różnicy w brzmieniu 2. ósemki wypisał go nutami. Znaki uzupełniono w Wf1 i wszystkich dalszych wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 14
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||
t. 15
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Drugi akord pr.r. ma wartość ćwierćnuty zarówno w górnym, jak i w dolnym głosie. Tym samym dolny głos liczy w tym takcie 9 ósemek. Pomyłka wynikła z pospiesznych poprawek artykulacji – Chopin usuwał znaki staccato wpisane wewnątrz akordów, co w pewnych przypadkach wymagało przepisania na nowo całego akordu; przeoczenie chorągiewki ósemkowej zdarzyło się właśnie w ostatnim takim przepisanym akordzie. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Błędy A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 33
- Następna »