Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 65
- Następna »
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersję A (→Wn1) uważamy za pomyłkową, na co wskazuje partia orkiestry – F w wiolonczelach i kontrabasach występuje zarówno w późniejszej wersji ApI, jak i w głosach Wn i Wf. Prawidłowa wersja Wf to niemal na pewno efekt korekty Chopina, przypuszczalnie wprowadzonej jeszcze na egzemplarzu Wn1, który służył za podkład do tego wydania, gdyż nie widać śladów zmian w druku. Poprawki w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa2 (→Wa3) można uznać za adiustacje na podstawie głosów orkiestrowych. W przypadku Wn2 możliwa jest również korekta Chopina, którego udział w przygotowaniu tego wydania jest w ogólności wątpliwy, ale w ograniczonym zakresie niewykluczony. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur
..
A nie ma znaku zdjęcia pedału w tym takcie. Porównanie ze zgodną wersją wszystkich analogicznych taktów (t. 9, 29 i 33) pozwala uznać ten brak za błąd. W tekście głównym, wzorując się na notacji A w tych taktach, uzupełniamy na końcu taktu. W Wn (→Wf→Wa) uzupełniono pod pauzą, zgodnie z regułą stosowaną w Wn w całym opusie. Jest to prawdopodobnie adiustacja wydawcy, choć korekty Chopina nie można całkiem wykluczyć. Umiejscowienie znaku w AI nie jest zupełnie jasne – wypada pod ósemką g1 pr.r., ale przed pauzą w l.r.; za miarodajną uważamy tę drugą relację. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wersja Wn1 (→Wf) oznacza w zasadzie to samo wykonanie, co wersja A – ćwierćnuta f1 w ostatnim akordzie t. 5 nie jest przetrzymana, więc należy ją zagrać, a półnutę w t. 6 przetrzymać. Tego rodzaju niejasny zapis musi być pomyłkowy, nie jest jednak pewne, czy błąd popełniono przy sztychowaniu tekstu A, czy przy realizowaniu zleconej przez Chopina korekty. Jeśli przyjąć, że zrealizowano tylko część zleconych poprawek – dodano kropkę przedłużającą półnutę w t. 5 i dłuższy łuk przetrzymujący, a nie usunięto f1 z akordu na 3. ćwierćnucie taktu, celem ewentualnej korekty mogła być wersja podana w Wa. Wobec powyższych wątpliwości w tekście głównym podajemy poprawny tekst A, którego autentyczność jest niepodważalna. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty |
||||||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Niejasne umiejscowienie łuku Wn1 – można w nim widzieć łuk c1-des1 (odczyt dosłowny) lub c1-b (interpretacja Wf), lub nawet a-b – wskazuje na możliwość pomyłki sztycharza. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący zastrzeżeń łuk A. Zdaniem redakcji, nie można tu jednak wykluczyć korekty Chopina, niedokładnie zrealizowanej przez sztycharza. W tym przypadku za wersję prawdopodobnie zamierzoną przez Chopina uważamy łuk a-b. Wersja Wa jest zapewne dowolna, a w Wn2 przywrócono tekst A. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 65
- Następna »