Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 5-6

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: ta co przy ligaturze f1.                       Tu TGTU (na kliszy tylko dolny łuk)

Łuk c1-b w Wn1

EZnieU

Łuk c1-des1 w Wf

EZnieU2

2 łuki w Wa

EZnieU3

Alternatywna propozycja redakcji, łuk a-b

EZnieU3, tylko dolny

Niejasne umiejscowienie łuku Wn1 – można w nim widzieć łuk c1-des1 (odczyt dosłowny) lub c1-b (interpretacja Wf), lub nawet a-b – wskazuje na możliwość pomyłki sztycharza. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący zastrzeżeń łuk A. Zdaniem redakcji, nie można tu jednak wykluczyć korekty Chopina, niedokładnie zrealizowanej przez sztycharza. W tym przypadku za wersję prawdopodobnie zamierzoną przez Chopina uważamy łuk a-b. Wersja Wa jest zapewne dowolna, a w Wn2 przywrócono tekst A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 5-6

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.