- « Poprzednia
- 1
- …
- 3871
- 3872
- 3873
- 3874
- 3875
- 3876
- 3877
- …
- 3881
- Następna »
t. 706
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, czyli KF (→Wn). Wprawdzie widoczne w kopii kasowniki niemal na pewno wpisał Fontana, jednak staranne sprawdzenie całości kopii przez Chopina pozwala przyjąć, że kompozytor zaakceptował to uzupełnienie. Za wersją tą przemawia też naturalniejszy rozwój linii melodycznej – w końcowej progresji Chopin wykorzystuje komórkę rytmiczną złożoną z 3 powtarzanych nut, co w t. 705 rodzi silne oczekiwanie kontynuacji z użyciem akordu z g2-g3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Adiustacje Fontany |
|||||||
t. 707
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||||
t. 708
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym podajemy wpisane przez Chopina w KF (→Wn). Kreseczki wyznaczające zasięg cresc. to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który doprowadził je do końca strony zamiast do końca frazy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF |
|||||||
t. 709-715
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentów (w t. 709, 711, 713 i 715). Chopin konsekwentnie opatrzył nimi analogiczne t. 118-124 i 250-256. Ze względu na niepewność co do rodzaju zamierzonych przez Chopina akcentów podajemy dwie wersje, z krótkimi lub z długimi akcentami. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||
t. 715-716
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Ciągły łuk w Wf (→Wa) to pochodna poprawek w A, w wyniku których łuk z t. 715, prowadzący do skreślonego końcowego fragmentu linijki, wydaje się sugerować kontynuację. Sytuacja ta zmyliła także kopistę, który w KF doprowadził ten łuk do następnego taktu (co w A nie ma miejsca). W ten sposób doszło do zbiegnięcia się łuków na przednutce, co sztycharz Wn1 zinterpretował jako jeden łuk. Ta jednomyślność wydawców jest zdumiewająca, jeśli wziąć pod uwagę, że w rękopisach łuk zaczynający się w t. 715 prowadzony jest pod nutami, a następny nad i nic nie sugeruje łączenia ich w jeden. W tekście głównym podajemy w t. 715 odczytany dosłownie łuk A, który nie dochodzi wszak do następnego taktu, a w t. 716 łuk KF, zgodny z dokładniejszym, naszym zdaniem, łukiem rękopisów w t. 720. Kwestia zasięgu łuku znad t. 716 – patrz t. 718-719. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3871
- 3872
- 3873
- 3874
- 3875
- 3876
- 3877
- …
- 3881
- Następna »