Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 11-12

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Palcowanie wpisane w WfS

!!!   miniat: nic.       TGTU = 5 cyfr

Bez palcowania lekcyjnego

..

Palcowanie wpisane jest ręką uczennicy, zapewne w miejscu mniej czytelnego, ołówkowego palcowania pisanego przez Chopina (por. t. 13 i 14). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 11

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Kropka staccato w A

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

..

Kropkę staccato pod pierwszym akordem l.r. podajemy na podstawie A. Znak – wpisany nad akordem – przeoczono we wszystkich wydaniach zapewne ze względu na bliskość .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 11

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W Wn4 dodano  przypominający przy as1 w l.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 11-12

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

 w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic.      TGTU

Bez znaku w Wf i Wa

..

Brak widełek w Wf i Wa wydaje się tu być niedopatrzeniem Chopina podczas przygotowywania rękopisów edycyjnych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 11

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na pod­wyż­szenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melo­dyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG